گفتمان سیاسی دولت‌ احمدی‌نژاد و تاثیر آن بر تعاملات بازرگانی خارجی ج.ا.ایران و اتحادیه اروپا

پژوهش حاضر به تبیین الگوی تاثیر گفتمان سیاسی بر تعاملات بازرگانی خارجی ایران و اتحادیه اروپا در دولت احمدی‌نژاد (1384 تا 1392) می‌پردازد. روش تحقیق مورد استفاده، روش آمیخته (کیفی و کمی) است. به طوری که در این مقاله برای ارائه مدل از روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد استفاده گردید و با روش نمونه‌گیری هدفمند با 10 نفر از خبرگان حوزه گفتمان سیاسی و روابط بین‌الملل و سیاست خارجی ج. ا. ایران مصاحبه شده و نتایج با استفاده از سه مرحله کدگذاری (باز، انتخابی و محوری) تحلیل و مورد تفسیر قرار گرفت. سپس مدل ارائه‌شده در مرحله کیفی به ‌صورت کمی آزمون گردید. نتایج این پژوهش تاثیر مقوله‌های «سیاست‌خارجه هنجارشکنانه نظام موجود بین‌الملل»، «سیاست‌خارجه شرق‌گرا»، «دیپلماسی مردم‌محور» و «تاکید بر حقوق هسته‌ای» بر بعد سیاست خارجه تهاجمی و دیپلماسی مردم‌محور و همچنین تاثیر مقوله‌های «ایستادگی انقلابی (انقلابی گری)» و «معنویت‌گرایی» و «عدالت‌محوری» بر بعد آرمان‌گرایی را در دولت احمدی‌نژاد مورد تایید قرار می‌دهد.

Ahmadinejad’s political discourse and its impact on foreign trade interactions between Iran and the European Union

This paper aims to explain the pattern of the effect of political discourse on foreign trade interactions between Iran and the European Union in the Ahmadinejad government. The research method is mixed (qualitative and quantitative). In this research, qualitative method (data theorizing theory) was used first for presenting the model. Interview with 10 Iranian experts in the field of political discourse and international relations and foreign policy of Iran was conducted using a targeted sampling method and Results are analyzed and interpreted using three coding steps (open, selective, and axial). At this stage, the statistical population consisted of 150 experts from the Ministry of Foreign Affairs. Using simple random sampling, 108 of them were selected as samples. A confirmatory factor analysis has been used to examine the effects expressed in the model. The results of this study emphasized the effects of the components of the antipoliticism of the international system , easternoriented foreign policy, peoplecentered diplomacy and emphasis on nuclear rights on the dimension of aggressive foreign policy and peoplecentered diplomacy, as well as the effects of the components of revolutionary standup and spirituality and justice on the idealistic dimension of Ahmadinejad’s government.