مدل‌های تحلیل فرآیند بسیج انقلابی

این مقاله در پی ارائه مدل های فرآیند بسیج انقلابی است. نظریه های مربوط به فرایند بسیج انقلابی، فرآیند جنبش انقلابی از شروع آن تا سرنگونی نظام و حتی پس از آن و عوامل موثر بر این فرآیند را بررسی می کند. نظریه های فرآیند بسیج انقلابی شامل نظریه های ادواردز، پتی و برینتون در دهه های 1920 و 1930 و همچنین نظریه های هافر(1951)، ابرشال (1973)، گامسون و فایرمن (1977)، و زالد و مک کارتی (1977) می شوند که بر مراحل و عوامل موثر در شروع جنبش انقلابی و فرآیند انقلاب متمرکز هستند. در این مقاله از میان نظریه پردازان تاریخ طبیعی، نظریه کرین برینتون و همچنین نظریه های هافر، ابرشال و زالد و مک کارتی بررسی شده و برای هر یک مدل نظریشان ترسیم شده است.

Analysis Models of Revolutionary Process

Identity, and discursive boundaries are only in the distinction and discursive differences that are formed. In fact, different discourses have a twoway relationship. On the one hand, in differentiation with each other is threatening, and on the other hand, they are distinguished only in the differentiation of each other, and hence the identity of each other. Within the framework of our discussion, the Islamic Republic of Iran has been involved in numerous discourses since the beginning of the revolution. The encounter of these discourses with each other, the typology of discursive encounters, and the study of developments in discourse competitions and objections are the purpose of this research. In this way, the Lacla and Mouffe discourse method is used. In typology, Mouffe’s theory has also been used for all types of encounters and discursive competitions. Mufa divides the types of exposures into three versions of postinjury, agonistic, and antagonistic. Using the method and the theory, we find that among the discourses within the Islamic republic from the sixties until now, there have been three types of encounters. With the explanation that the postcommunist confrontation in the 1960s, the agostristic encounter in the 1970s, and the antagonistic encounter in the 1980s, has prevailed