واکنش جنبش دانشجوییِ دهه 1340 به سبک‌های هویتیِ نیروهای سیاسی جبهه ملی، حزب توده، روحانیان سنتی و نهضت آزادی

آزادی نسبی اوایل دهه 1340 در حکومت پهلوی، فرصتی برای بازسازی و فعالیت دوباره جنبش دانشجویی در ایران فراهم‌آورد. جنبش دانشجویی به‌دلیل سرکوب سیاسی دهه1330، ناامیدی از روش‌های رفورمیستی و چیرگی مبارزات چریکی در برخی کشورهای جهان سوم، به‌سوی رادیکال‌شدن سوق‌یافت؛ در این دوران، برخی از احزاب و نیروهای سیاسی و اجتماعی مانند جبهه ملی، حزب توده، روحانیان سنتی و نهضت آزادی سعی‌کردند هویت‌های مشروع، برنامه‌دار و مقاومت را تعریف و دانشجویان را به پذیرش اثربخش‌بودن اقدام‌های اصلاح‌گرانه (رفورمیستی) ترغیب‌کنند؛ این مسئله که دانشجویان در دهه 1340 چه واکنشی به هویت‌های مشروع، برنامه‌دار و مقاومت جبهه ملی، حزب توده، روحانیان سنتی و روشن‌فکران دینی داشتند، موضوع این نوشتار است. چارچوب نظری مقاله، هویت «کاستلز» و روش به‌کاررفته در نوشتار تطبیقی است. نتیجه تحقیق نشان‌داد که انطباق‌نداشتن هویت‌های مشروع، برنامه‌دار و مقاومتِ نیروهای سیاسی (جبهه ملی، حزب توده، روحانیان سنتی و نهضت آزادی) با انتظارات دانشجویان، طرد آنها را ازسوی جنبش دانشجویی سبب‌شد.

The reaction of the student movement of the 1340s to the political identity styles

After the coup d’état of 1332, and the closure of the political space and the limitation of the activities of the student movement in Iran, relative freedom of the early 1340s provided an opportunity to rebuild and reengage in the student movement in Iran. At this time, the student movement was moving toward radicalization due to the political repression of the 1330s, the frustration of the methods of reforming and ruling the guerrilla struggles in some Third World countries. Some political parties and political groups such as the National Front, the Tudeh Party, traditional clerics and religious intellectuals have tried to define legitimate, planned and resistance identities and encourage students to accept the effectiveness of reform efforts. The issue that the students in response to legitimate, planned and resistance identities of the National Front, the Tudeh Party, traditional clerics and religious intellectuals reacted to in the 1940s is what the paper is seeking to investigate. The authors of this article, using the Castells’ theoretical framework, found that the nonconformance of legitimate, planned, and resilient identities with the expectations of students caused rejection or presentation of different interpretations by them. The method used in the comparative text is. Important vocabulary: student movement, national front, Tudeh party, traditional clerics, religious intellectuals, identity styles.