فرهنگ سیاسی در جمهوری اسلامی: مطالعه موردی هفتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
برزگر ابراهیم
|
|
منبع
|
جامعه شناسي سياسي جهان اسلام - 1395 - دوره : 4 - شماره : 2 - صفحه:145 -168
|
|
چکیده
|
فرهنگ سیاسی، یکی از مجاری و ابزارهای تجزیه‌ونحلیل سیاسی در هر کشوری است؛ در این شیوه، محقق به‌جای جستجوی ذهنیت یک فرد، برجستجوی ذهنیت قشر یا اقشار یا وجه غالب جامعه متمرکز می‌شود؛ ذهنیتی که هر عامل اجتماعی خواه‌ناخواه، کم و بیش از آن متاثر می‌شود. رهیافت فرهنگ سیاسی، خود رهیافتی میان‌رشته‌ای و از ترکیب روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی اجتماعی و مردم‌شناسی شکل‌گرفته‌است. در این مقاله با تحلیل محتوای کیفی و مشاهده مشارکتی، واقعه انتخابات خرداد 1376 تجزیه و تحلیل‌شده و محقق از مجرای آن کوشیده‌است که وجوهی از فرهنگ سیاسی در جمهوری اسلامی را برجسته‌نمایی‌کند. تکلیف‌گرایی مذهبی دوره جنگ، مصرف‌گرایی دوره سازندگی، بدبینی ساختاری نسبت‌به حاکمان، سائقه عاشورا و مشارکت منفی، برخی از یافته‌های این نوشتارند.
|
|
کلیدواژه
|
فرهنگ سیاسی جمهوری اسلامی، انتخابات ریاست‌جمهوری دوره هفتم، رقابت سیاسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
barzegar.2010@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|