مدل ساختاری خودتوسعه‌ای رهبری مدیران دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی (مورد: دانشگاه تهران)

پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی معادلات ساختاری خودتوسعه‌ای رهبری مدیران دانشگاه تهران بوده است. برای این منظور از روش پژوهش توصیفی همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران دانشگاهی دانشگاه تهران به تعداد حدود 524 نفر بوده است. نمونه پژوهش با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با اختصاص متناسب، و جدول مورگان 217 نفر از مدیران دانشگاهی انتخاب شدند. منظور از مدیران دانشگاهی در پژوهش حاضر، مدیران گروه‌های آموزشی، معاونین و روسای دانشکده‌ها، مدیران کل، معاونین و روسای دانشگاه بوده است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ محقق ساخته با پایایی(0.97=α) استفاده شد که 56 مولفه را در قالب 112 سوال مورد ارزیابی قرار می‌دهد. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داده است که عوامل زمینهای فردی با ضریب مسیر (0.97=γ)، بر فرایند خودتوسعهای رهبران دانشگاهی تاثیرگذار بوده است. فرایند خودتوسعهای نیز با ضریب مسیر(0.92=β) بر راهبردهای خودتوسعهای تاثیرگذار بوده است. همچنین راهبردها بر دستاوردهای خودتوسعهای با ضریب مسیر (0.91=β) تاثیرگذار بوده است. با این وجود، در پژوهش حاضر، عوامل زمینهای سازمانی با ضریب مسیر (0.09=γ) بر فرایند خودتوسعهای رهبران دانشگاهی تاثیرگذار نبوده است با این وجود در بسیاری از پژوهش‌ها عوامل زمینهای سازمانی در خودتوسعه ای نقش موثری داشته است.

Leadership self-development structural model of managers at universities and higher education centers (Case: University of Tehran)

The purpose of this study was to providing SEM of leadership selfdevelopment for University of Tehran managers. Accordingly, the present study has focused on the selfdevelopment of academic leadership. For this purpose, descriptivecorrelation method was used. Structural equation modeling and LISREL software were used to analyzed. The statistical population of the study included 524 university managers of Tehran University. In order to collect the research sample by using proportional stratified sampling method, 217 university managers were selected using Morgan table. The purpose of this study was to study the managers of departments, deputies and heads of faculties, general, deputies and president of universities. A researchermade questionnaire with reliability (α = 0.97) was used to collect data, which evaluated 56 components in 112 questions. The results of SEM showed that individual contextual factors (γ = 0.97) influenced the selfdevelopment process of academic leaders. The selfdevelopment process (β = 0.92) also influenced the selfdevelopment strategies. Strategies also influenced selfdevelopment achievements (β = 0.91). However, in the present study, organizational context factors (γ = 0.09) did not influence the process of academic leaders' selfdevelopment, although in many studies the role of organizational contextual factors as an organizational readiness for selfdevelopment has been effective.