تحلیل تجربی و عددی رفتار دینامیکی اتصال t شکل کامپوزیتی با ناحیه چسبی مدرج پله‌ای بر اساس مدل رفتار تابعی

اتصال ها به علت حساسیت بیشتر در برابر انتقال بار، تمرکز تنش و ناهمگونی جنس، هندسه و شرایط مرزی، یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین اجزا در سازه‌های کامپوزیتی هستند. اتصال‌های t شکل یکی از انواع پرکاربرد اتصال‌های کامپوزیتی محسوب می‌شوند. افزایش استحکام و ارتقای خواص دینامیکی اتصال به عنوان یکی از مهم‌ترین رویکردهای مهندسی در حوزه‌ی اتصال‌ها مطرح بوده است. در این مقاله به بررسی تاثیر پلکانی کردن رفتار ناحیه‌ی اتصال بر اساس رفتار تابعی آن روی رفتار دینامیکی اتصال پرداخته شده است. اتصال t شکل در نظر گرفته شده با اجزای اتصال ساندویچی با رویه‌های کربنی، به عنوان اجزای اتصال و چسب اپوکسی لاکتایت 3422 برای اتصال بین اجزای اتصال مدل‌سازی شده است. تحلیل مودال اتصال و آنالیز رفتار دینامیکی اتصال تحت بار نیم سینوسی گذرا در نرم افزار المان محدود abaqus 6.12 انجام شده است. نتایج عددی برای ارزیابی پنل کامپوزیتی با نتایج تجربی انجام شده توسط نویسند‌گان و صحت فرایند طراحی اتصال t شکل برای ارزیابی رفتار دینامیکی، با نتایج عددی ارائه شده در مراجع مقایسه و تایید شده است. یکی از راه‌کارهای نوین برای بهبود رفتار دینامیکی اتصال، استفاده کردن از ناحیه‌ی اتصال پلکانی است. مشاهده شدن 34% تغییر در فرکانس طبیعی اول و همچنین تغییر شکل مودهای ارتعاشی از نتایج قابل توجه این تحقیق است. پاسخ ارتعاشی سازه به بار دینامیکی گذرا، در وضعیتی که از تقویت پلکانی استفاده شود، میرایی سازه‌ای بیشتری را نشان می‌دهد. همچنین نشان‌داده شده است که تغییر توپولوژی پلکانی اتصال، تاثیر قابل توجهی در جابجایی بیشینه‌ی تحت بار دینامیکی دارد.