مدل‌سازی تکامل آسیب ورق کامپوزیتی تحت ضربه‌ی کم سرعت خارج از مرکز

در کار حاضر، ضربه کم سرعت عرضی خارج از مرکز روی مکان‌های مختلف از ورق کامپوزیتی شیشه/اپوکسی به‌صورت تجربی و عددی بررسی می‌شود. آزمایش‌های ضربه کم سرعت توسط دستگاه وزنه افتان صورت می‌پذیرد و در ساخت نمونه‌های کامپوزیتی از روش تزریق به‌کمک خلا استفاده می‌شود. در شبیه‌سازی رفتار ورق کامپوزیتی تحت ضربه، از نرم افزار المان محدود آباکوس/ صریح استفاده شده و کد‌نویسی آسیب با استفاده از زیر‌برنامه وی یو مت انجام می‌گیرد. به‌منظور توصیف موثر آسیب درون لایه‌ای ورق کامپوزیتی، دو مدل سه بعدی آسیب پیشرونده به‌صورت خطی و نمایی به‌کار گرفته می‌شود و برای پیش بینی شروع آسیب در لایه‌ها، از معیار تخریب هاشین سه بعدی استفاده می‌شود. در هر دو مدل‌ ارایه شده، پیشروی آسیب به‌صورت توابعی از انرژی‌های شکست، ضمن معرفی طول مشخصه برای المان‌های جامد در نظر گرفته می‌شود. تاریخچه نیرو زمان و بالاترین حد نیروی تماسی در سطوح انرژی ضربه‌ی مختلف و روی سه مکان با مختصات متفاوت روی ورق، برای مقایسه بین نتایج تجربی و عددی ارایه می‌شوند. علاوه بر بررسی این نتایج، با قیاس شکل و اندازه آسیب پیش بینی شده عددی و مشاهدات تجربی می‌توان به سودمندی و کارایی روش‌های ارایه شده صحه گذاشت.

Modeling damage evolution of composite laminates under low velocity offcenter impact

In the current study, low velocity offcenter impacts of glass/epoxy laminates considering different impact locations are investigated experimentally and numerically. Low velocity impact tests are performed using an instrumented dropweight machine and the composite specimens are formed through the use of the vacuum infusion process. To simulate low velocity impact properties of the composite, the finite element software ABAQUS/Explicit is employed. The damage model is implemented in the FE code by a userdefined material subroutine (VUMAT). In order to effectively describe the progressively intralaminar damage for composite laminates, two threedimensional progressive damage models are presented exponentially and linearly and for predicting damage initiation of composite plates, 3D Hashin’s failure criterion is chosen. Both damage models are established as functions of energy dissipated by damage in addition to introducing the characteristic length for each three dimensional solid element. The contact forcetime histories and peak loads are obtained to compare the numerical and the experimental results at several impact energy levels and three different impact locations of the composite plates. In addition to these achievements, the comparison of the numerically predicted damage pattern and damage size and those observed experimentally can verify the efficiency of the present models