مطالعه تجربی تاثیر پارامترهای مختلف ساخت بر خواص کششی نمونه‌های pla چاپ‌شده به روش مدل‌سازی رسوب ذوب‌شده

مدل‌سازی رسوب ذوب‌شده یکی از روش‌های رایج چاپ سه‌بعدی قطعات پلیمری است که به دلیل توانایی آن برای ساخت قطعات پیچیده کاربردی استفاده از آن در حوزه‌های مختلف صنعتی و کاربردهای مهندسی در حال گسترش است. خواص مکانیکی قطعات تولید شده با این روش به شدت به انتخاب صحیح پارامترهای ساخت بستگی دارد. در این تحقیق، اثر سه پارامتر مهم ساخت از قبیل چگالی پرشدن شبکه‌ی داخلی، سرعت چاپ و ضخامت لایه‌ها بر خواص کششی نمونه‌‌های پرینت شده با pla مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور نمونه‌های استاندارد با چهار چگالی شبکه داخلی 20، 40، 60 و 80 درصد، دو سرعت چاپ 20 mm/s و 40 mm/s و دو ضخامت لایه 0.1mm و 0.2mm چاپ شده و تحت آزمون کشش شبه‌استاتیک قرار گرفتند. در تمام قطعات چاپ شده، زاویه پرینت شبکه داخلی 45± درجه فرض شده است. نتایج تجربی نشان می‌دهند افزایش چگالی پرشدن شبکه‌ی داخلی تا 60 درصد افزایش قابل ملاحظه‌ای بر روی مدول الاستیسیته، استحکام نهایی و کرنش شکست دارد. اما در چگالی 80 درصد، علی‌رغم داشتن بیشترین نسبت سفتی/وزن و استحکام/وزن، کرنش شکست در مقایسه با نمونه با چگالی 60 درصد 31.9 درصد کاهش داشته است. کاهش سرعت چاپ از 40 mm/s به 20 mm/s منجر به افزایش سفتی، استحکام نهایی و کرنش شکست به ترتیب 7.8 درصد، 9.7 درصد و 1.6 درصد شده است. همچنین مشاهده شد که با کاهش ضخامت لایه از 0.2mm به 0.1mm به ازای افزایش 5.4 درصدی وزن، مدول الاستیسیته 18.7 درصد افزایش و کرنش شکست 53.4 درصد کاهش می‌یابد.

Effect of processing parameters on tensile properties of FDM 3D printed of PLA specimens

Fused Depositional Modeling (FDM) is one of the common methods for 3D printing of polymers, which is expanding in various industrial applications and engineering applications due to its ability to make complex parts. The mechanical properties of 3D printed parts strongly depend on the correct selection of processing parameters. In this study, the effect of three important parameters such as infill density, printing speed and layer thickness are investigated on the tensile properties of PLA specimens. To this end, standard specimens with four infill densities of 20%, 40%, 60% and 80%, two speeds of 20 mm/s and 40 mm/s, and two thicknesses of 0.1 mm and 0.2 mm are printed and tested under quasistatic tensile test. In all printed specimens, the print angle is assumed ±45°. Experimental results showed that the increase of infill density up to 60% has significant increase on the modulus of elasticity, ultimate strength, and failure strain. But at infill density of 80% with the highest stiffness to weight and strength to weight ratios, the failure strain has decreased up to 31.9% in comparison to infill density of 60%. Reducing printing speed from 40 mm/s to 20 mm/s causes the increase of stiffness, ultimate strength and failure strain up to 7.8%, 9.7% and 1.6%, respectively. Moreover, it is observed by reducing the layer thickness from 0.2 mm to 0.1 mm, modulus of elasticity increases 18.7% and failure strain decreases 53.4%.