رابطه بین هوش هیجانی و نشاط ذهنی با خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه پیام نور

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و نشاط ذهنی با خودکارآمدی دانشجویان بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود. به این منظور190 نفر (122دختر و 68 پسر) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه پیام نور لردگان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان شرکت کنندگان در پژوهش انتخاب شده اند و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های هوش هیجانی بار آن، خودکارآمدی شوآرتزر و پرسشنامه نشاط ذهنی موقعیتی استفاده گردید. نتایج حاصل از محاسبه پایایی و روایی ابزارها، حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آن ها بود. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، هوش هیجانی و نشاط ذهنی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری دارد p<0/001. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که ترکیب خطی هوش هیجانی و نشاط ذهنی توان پیش بینی خودکارآمدی را دارد. هوش هیجانی و نشاط ذهنی به ترتیب 28 و 34 درصد از واریانس مشترک خودکارآمدی را پیش بینی می کنند.

The relationship between emotional intelligence and mental vitality with self-efficacy

The aim of this study was to investigate the relationship between emotional intelligence and mental vitality with selfefficacy. This study was a descriptive correlational. For this purpose, 190 patients (122 female and 68 male) undergraduate students PNU lordegan were Chosen with random sampling as the sample and data collected of the Emotional Intelligence Questionnaire and status Mental Vitality questionnaire and selfefficacy scale. The results of the reliability and validity of the instrument was to acceptable. Data were analyzed by SPSS16 using Pearson rsquo;s correlation test and multivariate regression. Findings proved that there was a positive Correlation between selfefficacy with emotional intelligence and Mental Vitality. The result of regression analysis showed that, these variables explain 39% of the student's selfefficacy variance.