مدل ساختاری خود-خاموشی در زنان بر اساس پریشانی روان‌شناختی و تعارض زناشویی با نقش واسطه‌ای دشواری در تنظیم هیجان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی دشواری در تنظیم هیجان در رابطه بین پریشانی روان شناختی و تعارض زناشویی با خود-خاموشی در زنان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی_همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان شهر ری در سال 1403 بودند. به روش نمونه گیری در دسترس، نمونه‌ای به تعداد 300 نفر انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس خود خاموشی (stss، جک و دیل، 1992)، مقیاس پریشانی روان‌شناختی (k10، کسلر و همکاران، 2002)، پرسشنامه تعارض زناشویی (mcq، ثنایی، 1379) و مقیاس دشواری تنظیم هیجان (ders، گرتز و روئمر، 2004) بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل معادلات ساختاری حاکی از برازش مناسب مدل بود. یافته ها نشان داد که تعارض زناشویی به صورت مستقیم قادر به پیش بینی خود-خاموشی بود (001/0p‹). همچنین پریشانی روان شناختی و تعارض زناشویی از طریق دشواری در تنظیم هیجان توانستند خود-خاموشی زنان را به صورت غیرمستقیم پیش بینی کنند (001/0p‹). این نتایج نشان می دهد که پریشانی روان شناختی و تعارض زناشویی با توجه به نقش مهم دشواری در تنظیم هیجان می توانند تبیین کننده خود-خاموشی در زنان باشند و لزوم توجه به این عوامل در تعامل با یکدیگر در برنامه های کاهش مشکلات زناشویی ضروری است.

structural model of self- silencing in women based on psychological distress and marital conflict with the mediating role of difficulty in emotion regulation

this research was conducted to investigate the mediating role of difficulty in emotion regulation in the relationship between psychological distress and marital conflict with self-silencing in women. the current research was a descriptive-correlation type of structural equation modeling. the statistical population of the research was all the women of rey city in 2024. using the available sampling method, a sample of 300 people was selected and participated in the study. research tools included: silencing the self scale (stss, jack & dill, 1992), psychological distress scale (k10, kessler, 2002), marital conflict questionnaire (mcq, sanaei, 2001), and difficulties in emotion regulation scale (ders, gratz & roemer, 2004). the data were analyzed using the structural equation analysis method. the results of the structural equation analysis indicated the appropriate fit of the model. the findings showed that marital conflict can directly predict self-silencing (p< 0.001). also, psychological distress and marital conflict could indirectly predict self-silencing in women through difficulty in emotional regulation (p< 0.001). these results show that psychological distress and marital conflict, due to the important role of difficulty in emotion regulation, can explain self-silencing in women, and it is necessary to pay attention to these factors in interaction with each other in programs to reduce marital problems.