مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان با درمان مبتنی بر ذهن مشفق بر کیفیت خواب در بیماران بستری‌شده بهبودیافته از کرونا

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان با درمان مبتنی بر ذهن مشفق بر کیفیت خواب در بیماران بستری‌شده بهبودیافته از کرونا انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بهبودیافتگان از بیماری کرونا بود که در سه ماه دوم سال 1400 از بیمارستان قائم (عج) در مشهد، مرخص شده بودند. براین اساس، از بین آن‌ها 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگذاری شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ بوپسی و همکاران (1989،psqi ) بود. مداخله مبتنی بر هیجان گرینبرگ و همکاران و درمان مبتنی بر ذهن مشفق‏ گیلبرت در 8 جلسه دوساعته، هفته‌ای دو بار به‌صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل در پس‌آزمون و پیگیری کیفیت خواب تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p)، و درمان مبتنی بر ذهن مشفق نسبت به درمان مبتنی بر هیجان به‌طور معناداری بر کیفیت خواب اثربخش‌تر بود و بین دو درمان تفاوت معنادار مشاهده شد (0.05>p). درنتیجه می‌توان گفت که بین دو درمان مبتنی بر هیجان با درمان مبتنی بر ذهن مشفق در افزایش کیفیت خواب تفاوت معنادار وجود داشت.

comparing the effectiveness of emotion-focused therapy with compassionate mind-based therapy on sleep disorders in hospitalized patients who have recovered from covid-19

the present study aimed to compare the effectiveness of emotion-focused therapy with compassionate mind-based therapy on sleep quality in hospitalized patients who recovered from covid-19. the research method was quasi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group with a three-month follow-up period. the statistical population of this study included all recovered patients from covid-19 who were discharged from qaem hospital in mashhad in the second quarter of 1400 ah, of whom 45 were selected by convenience sampling and randomly assigned to two experimental groups and a control group. the measurement tools included buysse et al’s pittsburgh sleep quality questionnaire (psqi, 1989). the emotion-focused intervention by greenberg et al and the compassionate mind-based therapy by gilbert were implemented in 8 two-hour sessions, twice a week in groups for the first and second experimental groups. the repeated measures analysis of variance method was used to analyze the data. the results showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in the post-test and follow-up sleep quality (p<0.05), and compassionate mind-based therapy was significantly more effective than emotion-focused therapy on sleep quality, and a significant difference was observed between the two treatments (p<0.05). as a result, it can be said that there was a significant difference between the two emotion-based therapies and the compassionate mind-based therapy in increasing sleep quality.