نقش میانجی حساسیت بین‌فردی در رابطه بین خودشناسی انسجامی و رفتارهای خودآسیب-رسان در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی حساسیت بین فردی در رابطه بین خودشناسی انسجامی و رفتارهای خودآسیب رسان در نوجوانان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران در نیمسال دوم سال تحصیلی 1403-1402 بود. 419 نفر به روش دردسترس در این مطالعه مشارکت داشتند و به سنجه حساسیت بین فردی (ipsm؛ بایس و پارکر، 1989)، مقیاس خودشناسی انسجامی (isks؛ قربانی و همکاران، 2008) و پرسشنامه اظهارات مربوط به خودآسیبی (isas؛ کلونسکی و گلن، 2009) پاسخ دادند. تحلیل داده ها به روش مدل معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار بود. نتایج نشان داد که اثرمستقیم خودشناسی انسجامی بر رفتارهای خودآسیب رسان به طور منفی معنادار بود؛ در مقابل حساسیت بین فردی به طور مثبت بر رفتارهای خودآسیب رسان اثر مستقیم داشت. همچنین نتایج نشان داد که خودشناسی انسجامی به طور منفی بر حساسیت بین فردی اثر مستقیم داشت (0.05>p). نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که حساسیت بین فردی بین خودشناسی انسجامی و رفتارهای خودآسیب رسان به طور معنادار نقش میانجی داشت (0.05>p). نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که خودشناسی انسجامی به صورت مستقیم و با میانجی گری حساسیت بین فردی بر رفتارهای خودآسیب رسان اثر دارد.

the mediating role of interpersonal sensitivity in the relationship between integrative self-knowledge and self-injurious behaviors in adolescents

the present study was conducted to determine the mediating role of interpersonal sensitivity in the relationship between integrative self-knowledge and self-injurious behaviors in adolescents. the current descriptive-correlation research was of structural equation modeling type. the statistical population of this research included all students of the second secondary level in tehran in the second semester of the academic year 2023. 419 people participated in this study using the available method and were administered the inter personal sensitivity measure (ipsm; boyce & parker, 1989), orbach and mikulincer mental pain scale (ommp; orbach et al., 2003), the integrative self-knowledge scale (isks; ghorbani et al., 2008) and the inventory of statements about self-injury (isas; klonsky & glenn, 2009) responded. data analysis was done by structural equation modeling method. the results showed that the proposed model is a good fit. the results showed that the direct effect of integrative self-knowledge on self-injurious behaviors was negatively significant; on the other hand, interpersonal sensitivity had a positive direct effect on self-injurious behaviors. also, the results showed that integrative self-knowledge had a negative direct effect on interpersonal sensitivity (p<0.05). the results of the bootstrap test showed that interpersonal sensitivity had a significant mediating role between integrative self-knowledge and self-injurious behaviors (p<0.05). the results of this study indicate that integrative self-knowledge affects self-injurious behaviors directly and through the mediation of interpersonal sensitivity.