اثربخشی مهارت آموزی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک بر حل‌مساله اجتماعی و نگرش به بزهکاری نوجوانان بزهکار

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مهارت‌آموزی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک بر حل‌مساله اجتماعی و نگرش به بزهکاری نوجوانان بزهکار کانون اصلاح و تربیت شهر ساری انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_ پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان پسر بزهکار مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر ساری در سال 1402 بودند که از بین آنها 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی در گروه‌های 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش دوازده جلسه 60 دقیقه‌ای تحت مهارت‌آموزی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌ حل‌مساله اجتماعی (spsi، دی‌زوریلا و همکاران، 2002) و پرسشنامه نگرش به رفتارهای بزهکارانه (adb، فضلی، 1389) بود. داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین پس‌آزمون حل‌مساله اجتماعی و نگرش به بزهکاری در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در سطح 0.01 وجود داشت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مهارت آموزی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک یک رویکرد مناسب برای افزایش حل‌مساله اجتماعی و بهبود نگرش به بزهکاری نوجوانان بزهکار کانون اصلاح و تربیت است.

the effectiveness of skills training based on dialectical behavior therapy on social problem solving and attitude towards delinquency of delinquent teenagers

this study aimed to determine the effectiveness of skill training based on dialectical behavior therapy on social problem solving and attitudes towards delinquency of juvenile delinquents in sari correctional center. the research method was a quasi-experimental design with a pre-test-post-test design and a control group. the statistical population included all juvenile delinquent boys residing in sari correctional center in 2023, from which 30 were selected by purposive sampling and then randomly assigned to experimental and control groups of 15 people. the experimental group underwent twelve 60-minute sessions of skill training based on dialectical behavior therapy. the research instruments were the social problem solving questionnaire (spsi, d’zurilla et al., 2002) and the attitudes towards delinquent behaviors questionnaire (adb, fazli, 2010). the research data were analyzed using a multivariate analysis of the covariance test. the findings showed that by controlling for the pretest effect, there was a significant difference at the 0.01 level between the mean posttest scores of social problem-solving and attitudes toward delinquency in the experimental and control groups. the results of the study indicated that skill training based on dialectical behavior therapy is an appropriate approach for increasing social problem-solving and improving attitudes toward delinquency in juvenile delinquents in correctional facilities.