نقش واسطه‌ای اجتناب تجربه‌ای در پیش‌بینی آشفتگی روان‌شناختی بر اساس ترومای دوران کودکی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای اجتناب تجربه‌ای در پیش‌بینی آشفتگی روان‌شناختی بر اساس ترومای دوران کودکی در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال تحصیلی 1402-1401 بود که از میان آنها 250 نفر به‌عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی و هدفمند انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌ پذیرش و عمل-نسخه دوم باند و همکاران (2011، aaq-ii)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لوی‏بوند و لوی‏بوند (1995، dass)، پرسشنامه ترومای کودکی- فرم کوتاه برنستاین و فینک (1998،ctq-sf ) استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. بر اساس یافته‌های پژوهش مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتایج نشان داد که بین ترومای دوران کودکی و اجتناب تجربه‌ای با آشفتگی روان‌شناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0/01>p). همچنین مشخص گردید اجتناب تجربه‌ای در ارتباط بین ترومای دوران کودکی و آشفتگی روان‌شناختی دارای نقش واسطه‌ای است (0/01>p). بنابراین پیشنهاد می‌شود در اجرای برنامه‌های پیشگیری و درمانی به بررسی و ارزیابی سابقه ترومای دوران کودکی و اجتناب تجربه‌ای پرداخته شود.

mediating role of experiential avoidance in predicting psychological distress based on childhood trauma in college students

the present study was conducted to investigate the mediating role of experiential avoidance in predicting psychological distress based on childhood trauma in college students. the present research method was the descriptive-correlation type of structural equation modeling. the statistical population of the present study consisted of all the students of the islamic azad university, saveh branch in the academic year 2022-2023, and 250 of them were selected as a statistical sample using a non-random and purposeful sampling method. to collect information from bond et al’s acceptance and action questionnaires-ii (aaq-ii, 2011), lovibond & lovibond’s depression anxiety stress scale (dass, 1995), and bernstein and fink’s childhood trauma questionnaire- short form (ctq-sf, 1998) was used. the data were analyzed using pearson’s correlation coefficient test and structural equation modeling. based on the research findings, the proposed model was a good fit. the results showed that there is a positive and significant relationship between childhood trauma and experiential avoidance with psychological distress (p<0.01). it was also found that experiential avoidance has a mediating role in the relationship between childhood trauma and psychological distress (p<0.01). therefore, it is suggested to investigate and evaluate the history of childhood trauma and experiential avoidance in the implementation of prevention and treatment programs.