پیش بینی مسخ شخصیت و حالات تجزیه ای بر اساس ترومای کودکی : نقش میانجی دلبستگی و توانمندی ایگو

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی دلبستگی و توانمندی ایگو در رابطه بین ترومای دوران کودکی، با مسخ شخصیت و حالات تجزیه‌ای بود. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را کلیه افراد 15 تا 35 سال دارای تجارب تروماتیک در شهر قم، در سال 1402 تشکیل دادند و نمونه شامل 250 نفر از این افراد بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه های مسخ شخصیت کمبریج (cds، سیرا و بریوس، 2000)، تجارب تجزیه ای (des ii، کارلسون و پوتنام، 1993)، ترومای کودکی (ctq، برنستاین و همکاران، 2003)، توانمندی ایگو (ess، بارون، 1953) و مقیاس دلبستگی بزرگسال (aai، هازن و شاور، 1987) بودند. تحلیل داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری انجام شد. نتایج برازندگی مدل پیشنهادی حاکی از برازش خوب مدل با داده ها بود. ضرایب مستقیم مدل نشان داد ترومای کودکی بر مسخ شخصیت (0.001>p) و حالات تجزیه‌ای (0.05>p) اثر مثبت و معنادار و بر توانمندی ایگو (0.001>p) و دلبستگی ایمن (0.001>p) اثر منفی معنادار دارد. همچنین نتایج نشان داد ترومای کودکی از طریق میانجی گری دلبستگی ایمن بر حالات تجزیه ای و مسخ شخصیت (0.001>p) و از طریق میانجی گری توانمندی ایگو (0.05>p)  دارای اثر غیرمستقیم است. بنابراین قدرت ایگو و دلبستگی ایمن می تواند بر تجربه بعد ‌‌از تروما اثر گذارد و باعث ابتلا به اختلالات تجزیه ای هنگام مبارزه با محرک ها شود.

predicting depersonalization and dissociative states based on childhood trauma: the mediating role of attachment and ego strength

this study aimed to determine the mediating role of attachment and ego strength in the relationship between childhood trauma, dissociative states, and depersonalization. the research method was descriptive-correlation and structural equations type.  the statistical population in this research was made up of all people aged 15 to 35 who had traumatic experiences in the city of qom, in 2023, and the sample included 250 of these people who were selected by available sampling. the measurement tools included cambridge depersonalization scale (cds, sierra & berrios, 2000), dissociative experiences (des-ii, carlson & putnam, 1993), childhood trauma (ctq, bernstein et al, 2003), ego strength (ess, barron, 1953), and adult attachment interview (aai, hazen and shaver, 1987). data analysis was conducted using pearson correlation statistical tests and structural equations. the results of the fit of the proposed model indicated a good fit of the model with the data. the direct coefficients of the model showed that childhood trauma had a positive and significant effect on depersonalization (p< 0.001) and dissociative state (p‌‌<0.05) and a significant negative effect on ego strength (p< 0.001) and secure attachment (p< 0.001). also, the results showed that childhood trauma has an indirect effect through the mediation of secure attachment on dissociative states and depersonalization (p<0.001) and through the mediation of ego strength (p<0.05). therefore, the strength of ego and secure attachment can affect the post-traumatic experience and cause dissociative disorders when dealing with stimuli.