نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه با کارکردهای اجرایی با سرزندگی تحصیلی در دانش‌آموزان تیزهوش مدارس استعدادهای درخشان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی در رابطه با کارکردهای اجرایی با سرزندگی تحصیلی در دانش‌آموزان تیزهوش بود. روش پژوهش توصیفی_همبستگی به روش مدل یابی ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول (پایه هفتم و هشتم) مشغول به تحصیل در مدارس استعدادهای درخشان شهر اصفهان در نیمه دوم سال تحصیلی 1402- 1401 بود. تعداد 340 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (avq) حسین جاری و دهقانی زاده (1391)، مقیاس نارسایی‌ در کارکردهای اجرایی (bdefs)  بارکلی (2012) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (mjses) مورگان - جینکز (1999) بود. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که کارکردهای اجرایی هم به‌صورت مستقیم با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری دارد (0.05>p) و هم به‌صورت غیرمستقیم از طریق میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثرگذار است (0.05>p). این نتایج نشان می دهد که کارکردهای اجرایی چه به‌ صورت مستقیم و چه به ‌صورت غیرمستقیم با میانجی‌گری خودکارآمدی می‌تواند تبیین کننده سرزندگی تحصیلی در دانش‌آموزان تیزهوش باشد.

the mediating role of academic self-efficacy in relation to executive functions and academic vitality in gifted students of schools of brilliant talents

the present study aimed to investigate the mediating role of academic self-efficacy concerning executive functions and academic vitality in academically gifted students via a descriptive-correlational research method and structural equation modeling (sem). the statistical population of the research included all the academically gifted students of the first secondary school (7th and 8th grades) who were studying in isfahan gifted schools in the second half of the academic year 2022-2023. 340 individuals were selected as a sample via a convenient sampling technique. the research tools included the academic vitality questionnaire (avq) by hossein jari and dehghanizadeh (2011), the barkley deficits in executive functioning scale (bdefs) by barkley (2011), and the morgan-jinks student efficacy scale (mjses) by morgan-jinks (1999). structural equation modeling (sem) was employed to analyze the data. the results demonstrated the optimal fit of the research model. also, the results showed that executive functions have a positive and significant correlation with academic vitality (p < 0.05). besides, it affects academic vitality directly and indirectly through the mediation of student self-efficacy (p< 0.05). these results indicated that executive functions could, directly and indirectly, explain academic vitality in academically gifted students with the mediation of self-efficacy.