مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد (act) با واقعیت‌درمانی بر انسجام زناشویی در زوجین متعارض در دوره پساکرونا

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد (act) با واقعیت‌درمانی بر انسجام زناشویی در زوجین متعارض در دوره پساکرونا بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زوجین متعارض مراجعه‌کننده به درمانگاه‌ها و مراکز مشاوره منطقه 20 شهر تهران در سال 1401 بودند. تعداد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش انسجام زناشویی سامانی (1381، mcq) بود. مداخله درمان مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد (act) و واقعیت‌درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار به‌صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. داده‌ها با بهره‌گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین پس‌آزمون و پیگیری گروه‌های آزمایش و گواه انسجام زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p) و درمان پذیرش و تعهد نسبت به واقعیت‌درمانی به‌طور معناداری بر انسجام زناشویی زوجین متعارض در دوره پساکرونا اثربخش‌تر بود و بین دو درمان تفاوت معنادار مشاهده شد (0.05>p). بنابراین می‌توان گفت که رویکرد پذیرش و تعهد (act) اثربخش تر از  واقعیت‌درمانی در افزایش انسجام زناشویی در زوجین متعارض بود.

comparison of the effectiveness of treatment based on the acceptance and commitment approach (act) with reality therapy on marital cohesion in conflicted couples in the post-corona era

the purpose of the present study was to compare the effectiveness of treatment based on the acceptance and commitment approach (act) with reality therapy on marital cohesion in conflicted couples in the post-corona era. the research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group with a two-month follow-up period. the statistical population of the present study was all conflicted couples who were referred to clinics and counseling centers in the 20th district of tehran in 2022. 45 people were selected purposefully and randomly assigned to two experimental groups and one control group. the research tool was samani marital coherence (mcq, 2002). treatment intervention based on acceptance and commitment approach (act) and reality therapy was implemented in 8 sessions of 90 minutes, twice a week as a group for the first and second experimental groups. the data were analyzed using mixed analysis of variance. the results showed that there is a significant difference between the post-test and the follow-up groups of the test and evidence of marital cohesion (p<0.05) and acceptance and commitment therapy was significantly more effective than reality therapy on the marital cohesion of conflicted couples in the post-corona period and between the two treatments, a significant difference was observed (p<0.05). therefore, it can be said that the acceptance and commitment approach (act) was more effective than reality therapy in increasing marital cohesion in conflicted couples.