نقش واسطه‌ای فرسودگی والدینی در رابطه بین پریشانی روانی و بدرفتاری با فرزندان در پاندمی کووید-19

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای فرسودگی والدینی در رابطه بین پریشانی روانی و بدرفتاری با فرزندان در پاندمی کووید-19 انجام شد. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه مادران دانش‌آموزان دوره متوسطه شهر اردکان در سال تحصیلی 1401-1400 بود. 248 نفر با روش دردسترس انتخاب و به پرسشنامه‌های استاندارد کودک‌آزاری (caq) حسینخانی و همکاران، (1392)، پریشانی روانی (dtq) کسلر و همکاران (2002) و فرسودگی والدینی (pbq) بریاندا و همکاران (2018) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد بین پریشانی روانی و فرسودگی والدینی با بدرفتاری با فرزندان رابطه مثبت معنی‌داری وجود دارد (0/05>p). همچنین نتایج نشان داد فرسودگی والدینی بر بدرفتاری با فرزندان و پریشانی روانی بر فرسودگی والدینی اثر مستقیم و معنی‌داری دارد (0/05>p). همچنین پریشانی روانشناختی از طریق فرسودگی والدینی اثر غیر مستقیم معنی‌داری بر بدرفتاری با فرزندان داشت (0/05>p). بنابراین مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بوده و پریشانی روانشناختی به واسطه فرسودگی والدینی با بدرفتاری با فرزندان در پاندمی کووید-19ارتباط دارد و می‌توان از این یافته‌ها در برنامه‌های آموزشی و مداخلات مرتبط با خانواده‌ها در شرایط همه‌گیری استفاده نمود.

the mediating role of parental burnout in the relationship between psychological distress and child abuse in the covid-19 pandemic

the present study was conducted to investigate the mediating role of parental burnout in the relationship between mental distress and child abuse in the covid-19 pandemic. the statistical population of the research included all mothers of secondary school students in ardakan city in the academic year 1400-1401. 248 people were selected with convenience sampling and answered the standard child abuse questionnaires (caq) hosseinkhani et al., (2012), psychological distress (dtq) kessler et al. structural equation modeling was used for data analysis. the results showed that there is a significant positive relationship between mental distress and parental burnout with child abuse (p<0.05). also, the results showed that parental burnout has a direct and significant effect on child abuse and mental distress on parental burnout (p<0.05). also, psychological distress through parental burnout had an important indirect impact on child abuse (p<0.05). therefore, the research model has a good fit, and psychological distress due to parental burnout is related to misbehaving children during the covid-19 pandemic, and these findings can be used in educational programs and interventions related to families in epidemic conditions.