الگوی ساختاری سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت بر اساس ذهن‌آگاهی و خودشفقت‌ورزی: نقش واسطه‌ای استرس ادراک شده در زنان شاغل

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی استرس ادراک شده در ابطه بین ذهن آگاهی، خودشفقت ورزی با سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در زنان شاغل بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه زنان شاغل در سازمان ها و اداره های دولتی استان تهران در سال 1401 بود که از بین آنها 400 زن به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه پنج عاملی ذهن آگاهی (ffmq، بائر و همکاران، 2006)، مقیاس شفقت به خود فرم کوتاه (scs-sf، رائس و همکاران، 2003)، پرسشنامه استرس ادراک شده (pss، کوهن و همکاران،1983) و نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (hplpii، والکر و همکاران، 1987) بود. داده ها به روش تحلیل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دهنده برازش مطلوب داده ها با مدل پیشنهادی پژوهش بود. ذهن آگاهی و استرس ادراک شده بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت اثر مستقیم معنادار داشتند (0.001> p) ولی اثر مستقیم خودشفقت ورزی بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت معنادار نبود (0.008> p) . همچنین ذهن آگاهی و خود شفقت ورزی با میانجی گری استرس ادراک شده بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت اثر غیر مستقیم معنادار داشتند (0.001> p). از این یافته ها می توان نتیجه گرفت افزایش ذهن اگاهی و خودشفقت ورزی باعث کاهش استرس ادراک شده در زنان شاغل می شود و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت را افزایش می دهد.

structural model of health-promoting lifestyle based on mindfulness and self-compassion: the mediating role of perceived stress in working women

the purpose of this study was to investigate the mediating role of perceived stress in the relationship between mindfulness, self-compassion, and health-enhancing lifestyle in working women. the descriptive-correlational research method was structural equation modeling. the statistical population was all women working in government organizations and offices of tehran province in 1401, from which 400 women were selected as a sample. the research tools are the five factor mindfulness questionnaire (ffmq, bauer et al., 2006), the short form self-compassion scale (scs-sf, rais et al., 2003), the perceived stress questionnaire (pss, cohen et al. et al., 1983) and the health promoting lifestyle profile (hplpii, walker et al., 1987). the data were analyzed by structural equation analysis. the findings showed the optimal fit of the data with the proposed research model. mindfulness and perceived stress had a significant direct effect on a health-promoting lifestyle (p<0.001) but the direct effect of self-compassion on a health-promoting lifestyle was not significant (p=0.008). also, mindfulness and self-compassion with the mediation of perceived stress had a significant direct effect on health-promoting lifestyle (p < 0.001). from these findings, it can be concluded that increasing mindfulness and self-compassion reduces perceived stress in working women and increases health-promoting lifestyle.