مقایسه اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل و روایت‌درمانی بر بخشودگی بین‌فردی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی زناشویی همسران

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل و روایت‌درمانی بر بخشودگی بین‌فردی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی زناشویی همسران بود. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی زناشویی از همسران مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره مستقر در منطقه 4 شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. که تعداد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بخشودگی بین‌فردی احتشام زاده و همکاران (2011، ifi) بود. مداخله تحلیل رفتار متقابل برن (1958) و پروتکل روایت‌درمانی وایت و اپستون (1990) در 8 جلسه 120 دقیقه‌ای هفته‌ای دو بار به‌صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. داده‌ها با بهره‌گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس مکرر نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری بخشودگی بین‌فردی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p)، درمان تحلیل رفتار متقابل نسبت به روایت‌درمانی به‌طور معناداری بر بخشودگی بین‌فردی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی زناشویی از همسران اثربخش‌تر بود (0.05>p) و هر دو درمان دارای ماندگاری اثر در دوره ی پیگیری بودند (0.05>p).  بنابراین بین دو درمان تحلیل رفتار متقابل و روایت‌درمانی تفاوت معنادار وجود دارد و درمان تحلیل رفتار موثرتر بود.

comparing the effectiveness of transactional analysis therapy and narrative therapy on interpersonal forgiveness of women affected by spouses' marital infidelity

the present study aimed to compare the effectiveness of mutual behavior analysis and narrative therapy on interpersonal forgiveness of women affected by marital contract breaking. the present research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group with a follow-up of 2 months. the statistical population of the present study was made up of all the women affected by the breach of marital contract from their husbands who were referred to the counseling centers located in the 4th district of tehran in 2022. 45 people were selected purposefully and randomly assigned to two experimental groups and one control group. the instrument of this research was ehteshamzadeh et al’s interpersonal forgiveness inventory (ifi, 2011), berne’s transactional analysis intervention (1958), and white and epston’s (1990) narrative therapy protocol was implemented in 8 sessions of 120 minutes twice a week for the first and second experimental groups. the data were analyzed using mixed analysis of variance. the results of repeated variance analysis showed that there is a significant difference between the groups in the post-test and follow-up of interpersonal forgiveness (p<0.05), the treatment of mutual behavior analysis was significantly more effective than the spouses’ interpersonal forgiveness compared to narrative therapy (p<0/05) and both treatments had lasting effects in the follow-up period (p<0.05). therefore, there is a significant difference between the two treatments of mutual behavior analysis and narrative therapy, and behavior analysis treatment was more effective.