اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر افسردگی و انعطاف پذیری روانشناختی مادران دارای کودک اوتیسم

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افسردگی و انعطاف پذیری روانشناختی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام مادران مراجعه کننده به مرکز اوتیسم شهر ری در سال 1402 بود. نمونه آماری شامل 30 مادر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های افسردگی بک (1979، bdi-ii) و انعطاف پذیری روانشناختی دنیس و وندروال (2010، cfi) بود. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه (90 دقیقه ای) تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل در هیچ جلسه ای شرکت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در سطح معناداری 0.05 تحلیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون افسردگی و انعطاف پذیری روانشناختی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در سطح 0.05 وجود داشت. در نتیجه می توان روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را برای کاهش افسردگی و افزایش انعطاف پذیری مادران دارای کودک اوتیسم به کار برد.

the effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness on depression and psychological flexibility of mothers with autistic children

the present study was conducted to determine the effectiveness of cognitive therapy based on mind awareness of depression and psychological flexibility of mothers with children with autism. the research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population included all mothers who were referred to the autism center in ray city in 1402. the statistical sample consisted of 30 mothers who were selected by purposeful sampling and randomly replaced in two experimental and control groups (15 people in each group). data collection tools included beck’s depression questionnaires (1979, bdi-ii) and dennis and vanderwaal’s (2010, cfi) psychological flexibility. the experimental group underwent cognitive therapy based on mindfulness for 8 sessions (90 minutes), while the control group did not participate in any session. the research data was analyzed using multivariate analysis of covariance at a significance level of 0.05. data analysis showed that by controlling the pre-test effect, there was a significant difference between the post-test mean of depression and psychological flexibility in the two experimental and control groups at the level of 0.05. as a result, the method of cognitive therapy based on mindfulness can be used to reduce depression and increase the flexibility of mothers with autistic children.