اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک منفی از تنیدگی و تاب‌آوری در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2

هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک منفی از تنیدگی و تاب آوری در سالمندان مبتلابه دیابت نوع 2 بود. این پژوهش ازنوع  نیمه آزمایشی باطرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مبتلابه دیابت نوع دو در شهر کیش بودند که جهت استفاده از خدمات مراکز درمانی به دلیل ابتلاء به دیابت نوع دو در سه ماه دوم سال 1400 مراجعه کرده بودند. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی 15 نفر در گروه گواه و 15 نفر در گروه آزمایش جایگزین گردیدند. گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی 8 جلسه 90دقیقه ای، هفته ای یکبار دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (pss-14، 1997) و تاب آوری کانر و همکاران (cd-risc، 2003) جمع آوری و به روش تحلیل واریانس بااندازه گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر اصلی گروه برای ادراک از تنیدگی منفی (f=151.151, p<0.05, η2= 844) و تاب آوری (f=12.9, p<0.05, η2=548) معنادار هستند؛ همچنین در متغیر ادراک منفی از تنیدگی اثر اصلی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (f=125.6, p<0.05, η2=818) و در تاب آوری نیز اثر اصلی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (p<0.05, η2=/445, f=6.37) معنادار است (0.05>p). نتیجه گیری می شود درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش ادراک منفی از تنیدگی و افزایش تاب آوری موثر است.

the effectiveness of acceptance and commitment therapy on negative perception of tension and resilience in the elderly with type 2 diabetes

the research aimed to determine the effectiveness of the treatment based on acceptance and commitment to the negative perception of stress and resilience in the elderly with type 2 diabetes. this research was a semi-experimental type with a follow-up period of 2 months. the statistical population included all elderly people with type 2 diabetes in kish city. the statistical sample consisted of 30 people who were selected as available and 15 people were randomly replaced in the control group and 15 people in the experimental group. the experimental group received treatment based on acceptance and commitment during 8 sessions of 90 minutes, once a week. the data were collected using cohen et al.’s perceived stress questionnaire (pss-14, 1997) and conner et al.’s resilience (cd-risc, 2003) and were analyzed by repeated-measures analysis of variance. took the results showed that the main effect of the group for the perception of negative tension (f=151.151, p<0.05, 844) and resilience (f=12.9, p<0.05, 548) are significant; also, in the variable of the negative perception of tension, the main effect of the three stages of pre-test, post-test, and follow-up (f=125.6, p<0.05, 818) and in resilience, the main effect of the three stages of pre-test, post-test the test and follow-up (p<0.05, p>0.05, f=6.37) is significant (p<0.05). it can be concluded that the treatment based on acceptance and commitment is effective in reducing the negative perception of tension and increasing resilience.