مقایسه فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل در کارکنان دارای فرسودگی شغلی بالا و فرسودگی شغلی پایین سازمان تامین اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل در  کارکنان دارای فرسودگی شغلی بالا و فرسودگی شغلی پایین سازمان تامین اجتماعی بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش علی- مقایسه ای بود. جامعۀ پژوهش را کلیه کارکنان مرد و زن شاغل در سازمان تامین اجتماعی شهر تهران در سال 1400- 1399 تشکیل دادند که از بین آنها 50 کارمند دارای فرسودگی شغلی بالا و 50 کارمند دارای فرسودگی شغلی پایین به عنوان نمونه و به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و همکاران (mbi، 1981) و استرس شغلی پارکر و همکاران (mps، 1983) بود. داده های پژوهش، به روش تحلیل واریانس چند متغیره (manova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین مقایسه فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل در کارکنان دارای فرسودگی شغلی بالا و کارکنان دارای فرسودگی شغلی پایین تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p)؛ به طوری که اندازه اثر حاکی از آن است که حدود 58.7 درصد از تغییرات فشار زمانی و  57 درصد از تغییرات اضطراب مربوط به شغل در کارکنان سازمان تامین اجتماعی تحت تاثیر «میزان فرسودگی شغلی» در آن ها است. از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که فرسودگی شغلی در افزایش فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل در کارکنان سازمان تامین اجتماعی موثر است.

comparison of time pressure, job-related anxiety and job stress in employees with job burnout and without job burnout of social security organization

the purpose of this study was to compare time pressure and job-related anxiety in employees with high job burnout and low job burnout in social security organizations. the current research was applied in terms of purpose and causal-comparative in terms of method. the research population consisted of all the male and female employees working in the social security organization of tehran in 2019-2020, from which 50 employees with high burnout and 50 employees with low burnout were selected as samples purposefully. the tools of the current research included the job burnout questionnaire of moslesh et al. (mbi, 1981) and the job stress questionnaire of parker et al. (mps, 1983). the research data was analyzed by multivariate analysis of variance (manova). the findings showed that there is a significant difference between the comparison of time pressure and job-related anxiety in employees with high job burnout and employees with low job burnout (p<0.05); so the size of the effect indicates that about 58.7% of the changes in time pressure and 57% of the changes in job-related anxiety among social security organization employees are influenced by the level of job burnout in them. from the above findings, it can be concluded that job burnout is effective in increasing time pressure and job-related anxiety among social security organization employees.