نقش واسطه ای ذهن آگاهی در رابطه ی بین بی حوصلگی شغلی با رضایت شغلی و نیت ترک شغل

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای ذهن آگاهی در رابطه ی بین بی حوصلگی شغلی با رضایت شغلی و نیت ترک شغل انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی به روش تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن شاغل در مقطع متوسطه ناحیه یک شهر ری در سال تحصیلی 1402-1401 بود که از بین آنها، 303 نفر  با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس رضایت شغلی (jss) اسمیت و همکاران (1969)، مقیاس نیت ترک شغل (tis) کیم و لیونگ (2007)، مقیاس بی حوصلگی شغلی (jbs) لی (1986) و مقیاس پنج عاملی ذهن آگاهی (ffmq) بائر و همکاران (2004) گردآوری شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون ضریب همبستگی و تحلیل مسیر استفاده شد. شاخص های برازش نشان داد، مدل پژوهش از برازش مناسب برخوردار بود. نتایج نشان داد اثرات مستقیم بی حوصلگی شغلی بر رضایت شغلی و نیت ترک شغل معنادار بود، همچنین اثرات غیر مستقیم بی حوصلگی شغلی بر رضایت شغلی  و نیت ترک شغل از طریق ذهن آگاهی معنادار بود (0.01>p). از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که رضایت شغلی و نیت ترک شغل براساس بی حوصلگی شغلی با نقش واسطه ای ذهن آگاهی در معلمان زن شاغل در مقطع متوسطه برازش دارد.

the mediating role of mindfulness in the relationship between job boredom, job satisfaction and turnover intention

the study aims to examine the mediating role of mindfulness in the relationship between job boredom, job satisfaction, and turnover intention. the current research was descriptive-correlational. the statistical population consisted of all the female teachers working in the secondary education of one district of shahre rey in the academic year of 2022-2023, of which 303 were selected by volunteering sampling. data were collected using the job satisfaction scale (smith et al., 1969), the turnover intention questionnaire (kim and leung, 2007), the job boredom scale (lee, 1986), and the five facets mindfulness questionnaire  (baer & et.al., 2004). for data analysis, correlation coefficient tests and path analysis were conducted using amos and spss software. the results showed that the direct effects of job boredom on job satisfaction (β = -0.27, p < 0.01) and turnover intention (β = 0.42, p < 0.01) were significant. also, the indirect effects of job boredom on job satisfaction (β=0.36, p<0.01) and turnover intention (β=0.12, p<0.01) through mindfulness were significant. the causal model of job satisfaction and turnover intention based on job boredom fits with the mediating role of mindfulness in female teachers at the secondary level.