اثربخشی برنامه حرکتی منتخب بر کارکرد اجرایی و عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه حرکتی منتخب بر کارکرد اجرایی و عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر 7-9 سال مدارس عادی منطقه 22 شهر تهران در سال 1401 بود که تشخیص اختلال هماهنگی رشدی دریافت کرده بودند. که از این میان 28 نفر به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مجموعه آزمون ارزیابی حرکت کودکان ویرایش دوم (mabc-2) هندرسون (2007)، پرسشنامه عصب روانشناختی (cprs-l) کانرز (2004) و آزمون عصب روانشناختی (nepsy) کورکمن و همکاران (1998) بود. در نهایت از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و گواه در کارکردهای عصبی شناختی توجه، چالاکی (قرار دادن پین ها و رسم ماز)، هدف گیری (پرتاب کیسه شن و دریافت و پرتاب) و تعادل (راه رفتن پاشنه پنجه، تعادل ایستا و لی لی) وجود داشت 0/05>p.  در آزمون زمان واکنش و  خرده آزمون چالاکی دستی (نخ کشی) تغییر معناداری مشاهده نشد 0/05

the effectiveness of the selected movement program on the executive function and motor function of children with developmental coordination disorder

the current research aimed to determine the effectiveness of the selected movement program on the executive function and motor function of children with developmental coordination disorder. the research was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. the statistical population of this research was all male students of 7-9 years old in normal schools of district 22 of tehran in 2022 who had been diagnosed with developmental coordination disorder. of these, 28 people were selected in an available manner and randomly replaced in the experimental and control groups. the research tools included the second edition of the children’s movement assessment test (mabc-2) by henderson (2007), the neuropsychological questionnaire (cnq) by connors (2004), and the neuropsychological test (nepsy) by corkman et al. (1998). finally, multivariate covariance analysis was used to analyze the data. the findings showed that by controlling the effect of the pre-test, there was a significant difference between the post-test of the experimental group and the control group in the neurocognitive functions of attention, agility (placing pins and drawing a maze), aiming (throwing sandbags and receiving and throwing) and balance (way heel-toe walk, static and balance (p<0.05). no significant change was observed in the reaction time test and manual dexterity subtest (threading) (p>0.05). from the above findings, it can be concluded that the physical training program improves neuropsychological indicators and motor performance of children with developmental coordination disorder.