اثربخشی طرحواره‌درمانی بر تحمل ‌ابهام و ناگویی ‌هیجانی زنان مطلقه مراجعه کننده به بهزیستی

هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی طرحواره‌درمانی بر تحمل‌ابهام و ناگویی‌هیجانی زنان‌مطلقه مراجعه‌کننده به بهزیستی بود. روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان مراجعه‌کننده به بهزیستی شهر تبریز در شش ماهه دوم سال 1402-1401 تشکیل دادند که از ‌بین آنها تعداد 40 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند. قبل و بعد از مداخله طرحواره‌درمانی برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه‌‌های تحمل‌ابهام نوع دوم (mstat ii) مکلین (1993) و ناگویی‌هیجانی تورنتو (20-tas) تیلور و همکاران (1997) استفاده شد و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون تحمل‌ابهام و ناگویی‌هیجانی در دو گروه آزمایش و کنترل در سطح 0/05 تفاوت معناداری وجود دارد. از یافته‌های فوق می‌توان نتیجه گرفت که طرحواره‌درمانی در افزایش تحمل‌ابهام و همینطور کاهش ناگویی‌هیجانی موثر بوده است.

the effectiveness of schema therapy on tolerance of uncertainty and alexithymia of divorced women referring to welfare

this research aimed to determine the effectiveness of schema therapy on tolerance of uncertainty and alexithymia of divorced women referring to welfare. the method of this research was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group. the statistical population was made up of all the women who referred to tabriz city welfare in the second half of 1402-1401, and 40 of them were selected by purposeful sampling and randomly assigned to two experimental and control groups. before and after schema therapy intervention, two types of tolerance of uncertainty questionnaires (mstat ii) by mclean (1993) and toronto alexithymia (tas-20) by taylor et al. (1997) were used to collect data, and the mancova test was used for data analysis. the findings showed that by controlling the effect of the pre-test, there is a significant difference between the mean of the post-test of tolerance of uncertainty and alexithymia in the two experimental and control groups at the level of 0.05. from the above findings, it can be concluded that schema therapy has been effective in increasing tolerance of uncertainty and also alexithymia.