مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی هیجان‌مدار و آموزش شادی‌بخش لیوبومیرسکی بر امید به زندگی در نوجوانان دارای سابقه خودکشی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی هیجان‌مدار و آموزش شادی‌بخش لیوبومیرسکی بر امید به زندگی در نوجوانان دارای سابقه خودکشی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری مدت دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان پسر دوره اول و دوم متوسطه منطقه 20 شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1401 که دارای سابقه اقدام به خودکشی بوده و به مرکز مشاوره آموزش‌وپرورش ارجاع داده شده بودند، بود. تعداد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه امید به زندگی میلر (1988، mhs) بود. مداخله مشاوره گروهی هیجان‌مدار و آموزش شادی‌بخشی لیوبومیرسکی  در 8 جلسه 120 دقیقه‌ای، هفته‌ای دوبار به‌صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. داده‌ها با بهره‌گیری از تحلیل واریانس آمیخته تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه‌ها در پس‌آزمون و پیگیری امید به زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>p) و آموزش شادی‌بخشی لیوبومیرسکی نسبت به مشاوره گروهی هیجان‌مدار به‌طور معناداری بر امید به زندگی نوجوانان دارای سابقه خودکشی اثربخش‌تر بود و بین دو درمان تفاوت معنادار مشاهده شد (0.05>p). بنابراین می‌توان گفت که بین دو درمان آموزش شادی‌بخشی لیوبومیرسکی و مشاوره گروهی هیجان‌مدار تفاوت معنادار وجود داشت.

comparison of the effectiveness of emotion-oriented group counseling and lyubomirsky's happiness training on life expectancy in adolescents with a history of suicide

the purpose of the present study was to compare the effectiveness of emotion-oriented group counseling and lyubomirsky’s happiness education on life expectancy in adolescents with a history of suicide. the research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group with a follow-up period of two months period. the statistical population of the study consisted of all male students in the first and second year of high school in the 20th district of tehran in the academic year of 2022-2023 who had a history of suicide attempts and were referred to the education counseling center. 45 people were selected purposefully and randomly assigned to two experimental groups and one control group. the tool of research was miller’s life expectancy questionnaire (mhs, 1988). the intervention of emotion-oriented group counseling and lyubomirski’s happiness training was implemented in 8 sessions of 120 minutes twice a week as a group for the first and second experimental groups. the data were analyzed using mixed analysis of variance. the results showed that there is a significant difference between the groups in the post-test and follow-up of life expectancy (p<0.05) and lyubomirski’s happiness education significantly affects the life expectancy of adolescents with a history of suicide was more effective and a significant difference was observed between the two treatments (p<0.05). therefore, it can be said that there is a significant difference between lyubomirski’s happiness training and emotion-oriented group counseling.