اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تکانشگری و نشخوارفکری مشترک در دانشجویان دارای افکار خودکشی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تکانشگری و نشخوارفکری مشترک در دانشجویان دارای افکار خودکشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی1402-1401بودند که 39 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسه ی 75 دقیقه ای و هفته ای یک جلسه تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزارگردآوری داده ها شامل مقیاس افکار خودکشی (bssi، بک و استیر، 1991)، پرسشنامه نشخوار فکری مشترک (crq، روز، 2002) و پرسشنامه تکانشگری بارات (bis-11، پاتون و همکاران، 1995) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره (mancova) انجام شد. براساس یافته ها با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون نشخوار فکری مشترک و تکانشگری (و مولفه های آن ها) در دو گروه درمان پذیرش و تعهد و گواه تفاوت معناداری در سطح 0.01 وجود داشت. با استناد به این یافته های می توان نتیجه گرفت که درمان پذیرش و تعهد یک روش روان درمانی مناسب برای کاهش تکانشگری و نشخوارفکری مشترک در دانشجویان دارای افکار خودکشی می باشد.

the effectiveness of acceptance and commitment therapy on impulsivity and co-rumination in students with suicidal thoughts

the purpose of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy on impulsivity and co-rumination in students with suicidal thoughts. the research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. the statistical population included all the students of ardabil islamic azad university in the academic year of 2022-2023, of which 39 people were selected by the purposeful sampling method and randomly replaced in two experimental groups (19 people) and control groups (20 people). the experimental group underwent eight 75-minute sessions and one session per week of acceptance and commitment therapy. data collection tools included the beck suicide scale ideation (bssi) (beck and steer, 1991), the co-rumination questionnaire (crq) (rose, 2002), and the barrett impulsivity questionnaire-11 (bis-11) (patton et al., 1995). data analysis was done with multivariate analysis of covariance (mancova). based on the findings, by controlling the effect of the pre-test, there is a significant difference at the level of 0.01 between the mean of the post-test of impulsivity and co-rumination (and their components) in the two experimental and control groups. based on these findings, it can be concluded that acceptance and commitment therapy is a suitable psychotherapy method to reduce impulsivity and co-rumination in students with suicidal thoughts.