بررسی نقش میانجی تحول مثبت نوجوانی در رابطه بین شایستگی اجتماعی، بهزیستی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر بهبهان

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی تحول مثبت نوجوانی در رابطه بین شایستگی اجتماعی، بهزیستی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر بهبهان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر بهبهان در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از این میان 580 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چند‌مرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه بهزیستی تحصیلی (awbq، تومینین-سوینی و همکاران، 2012)، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (abq، دهقانی‌زاده و حسین‌چاری، 1391)، مقیاس شایستگی اجتماعی (scs‌، فلنر و همکاران، 1990) و مقیاس تحول مثبت نوجوانی (pyds‌، گلدوف و همکاران، 2014) استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که ضرایب مسیرهای مستقیم شایستگی اجتماعی به تحول مثبت نوجوانی، بهزیستی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی‌دار بودند (p<0.05).  یافته‌های روابط غیرمستقیم حاکی از این بود که شایستگی اجتماعی به‌طور غیر‌مستقیم از طریق تحول مثبت نوجوانی بر بهزیستی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی اثر معنی‌دار دارد (p<0.05). بر این اساس تحول مثبت نوجوانی نقش میانجی بین شایستگی اجتماعی و بهزیستی تحصیلی، و نیز بین شایستگی اجتماعی و سرزندگی تحصیلی دارد. بنابراین تحول مثبت نوجوانی در رابطه بین شایستگی اجتماعی و بهزیستی تحصیلی‌، و بین شایستگی اجتماعی و سرزندگی تحصیلی نقش کلیدی دارد پس می‌توان اذغان داشت که شایستگی اجتماعی با تحت تاثیر قرار دادن تحول مثبت نوجوانی، بهزیستی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی را در دانش‌آموزان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

investigating the mediating role of positive adolescent development in the relationship between social competence, academic well-being and academic buoyancy in the second year students of the second secondary school in behbahan city

the purpose of this study was to investigate the mediating role of positive adolescent development in the relationship between social competence, academic well-being, and academic buoyancy in the second-year students of the second secondary school in behbahan city. the method of this study was descriptive-correlational using the structural equation modeling method. the statistical population included all secondary school students in behbahan city in the academic year of 21021-2022 and 580 students were selected by multistage random sampling method. to collect data, the academic well-being questionnaire (awbq, tuominen-soini et al., 2012), the academic buoyancy questionnaire (abq, dehghanizadeh and hossein chari, 2012), the social competence scale (scs, felner et al., 1990) and positive youth development scale (pyds, geldof et al., 2014) were used. the findings showed that the coefficients of social competency pathways to positive adolescent development, academic well-being, and academic buoyancy were positive and significant (p<0.05). the findings of indirect relationships indicated that social competence indirectly had a significant effect on academic well-being and academic buoyancy through positive adolescent development (p<0.05). accordingly, positive adolescent development has a mediating role between social competence and academic well-being, as well as between social competence and academic buoyancy. therefore, positive adolescent development has a key role in the relationship between social competence and academic well-being, and between social competence and academic buoyancy, so it can be concluded that social competence influences academic well-being and academic buoyancy in students by affecting positive adolescent development.