مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و تمرینات پیلاتس بر احساس تنهایی و نگرش‌های ناکارآمد در دانشجویان دختر دارای سندرم پیش از قاعدگی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و تمرینات پیلاتس بر احساس تنهایی و نگرش‌های ناکارآمد در دانشجویان دختر دارای سندرم پیش از قاعدگی بود. پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو‌ماهه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی در دانشگاه آزاد اسلامی دورود بود که از بین آنها تعداد 45 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در سه گروه فراشناخت، پیلاتس و گواه به‌صورت تصادفی جایگزین گردیدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه غربالگری پیش از قاعدگی استینر و همکاران psst) ،2003)، مقیاس احساس تنهایی راسلucla ls3) ، 1996) و مقیاس نگرش‌های ناکارآمد وایزمن و بک das-26)، 1978) بود. روش تحلیل این پژوهش آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر بود. یافته‌ها نشان داد تفاوت معناداری بین پس‌آزمون گروه‌های آزمایشی با گروه کنترل در هر دو متغیر احساس تنهایی و نگرش‌های ناکارآمد (p≤0.001) وجود دارد. یعنی گروه‌های پیلاتس و فراشناخت به شکل معناداری نسبت به گروه گواه سبب کاهش احساس تنهایی و نگرش‌های ناکارآمد شده‌اند، همچنین گروه فراشناخت به شکل معناداری در دو متغیر احساس تنهایی(p≤0.001) و نگرش‌های ناکارآمد (p≤0.042) نسبت به گروه پیلاتس بهتر عمل کرده بود. براین‌اساس می‌توان نتیجه گرفت که مداخله فراشناخت در بهبود احساس تنهایی و نگرش‌های ناکارآمد موثرتر بوده است.

comparison of effectiveness of metacognitive therapy and pilates exercises on loneliness feeling and dysfunctional attitudes in female students with premenstrual syndrome

this study aimed to compare the effectiveness of metacognitive therapy and pilates exercises on loneliness feelings and dysfunctional attitudes in female students with premenstrual syndrome. the present study is a part of applied research and a semi-experimental pre-test-post-test design with a two-month follow-up. the research population included all female students suffering from premenstrual syndrome in the islamic azad university, dorud branch, in the academic year 1400-1401, there were 520 women, of which 45 women were selected by purposive sampling method, and they were randomly replaced in three groups. the tools of this research included the premenstrual screening questionnaire (psst) by steiner et al. (2003), the loneliness scale - third edition (ucla ls3) by russell (1996), and the dysfunctional attitudes scale (das-26) by wiseman and beck (1978). the analysis method of this research was a repeated measures test. the findings showed that there is a significant difference between the post-test of the experimental and control groups in both the variables of loneliness feelings and dysfunctional attitudes (p≤0.001). that is, the pilates and metacognition groups have significantly reduced the feelings of loneliness and dysfunctional attitudes compared to the control group, also the metacognition group significantly performed better than the pilates group in the two variables of loneliness (p≤0.001), and dysfunctional attitudes (p≤0.042). based on this, it can be concluded that the metacognition intervention was more effective than pilates exercises in improving feelings of loneliness and dysfunctional attitudes.