نقش میانجی ذهنی‌سازی در رابطه بین تجارب آسیب‌زای دوران کودکی و پرخاشگری در نوجوانان دختر

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی ذهنی سازی در رابطه بین تجارب آسیب زای دوران کودکی و پرخاشگری در نوجوانان انجام شد. این مطالعه توصیفی-همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر رشت در نیمه دوم سال 1401 بودند. 250 نفر به روش خوشه ای چندمرحله ای از سه دبیرستان دخترانه دولتی مشارکت داشتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ترومای کودکی (ctq، برنستاین و همکاران، 2003)، پرسشنامه پرخاشگر ی (aq، باس و پری، 1992) و پرسشنامه عملکرد بازتابی (rfq، ها و همکاران، 2013) استفاده شد. نتایج نشان داد مدل پیشنهادی برازش مطلوب دارد. نتایج نشان داد که اثر مستقیم تجارب آسیب زای دوران کودکی با پرخاشگری، عدم قطعیت و قطعیت در ذهنی سازی معنادار بود، همچنین اثر مستقیم عدم قطعیت و قطعیت در ذهنی سازی پرخاشگری معنادار بود (0.05>p). نتایج دیگر نشان داد که که قطعیت و عدم قطعیت در ذهنی سازی بین تجارب آسیب زای دوران کودکی و پرخاشگری نقش میانجی دارند (0.05>p). در مجموع می توان نتیجه گرفت که تجارب آسیب زای دوران کودکی به طور مستقیم و غیرمستقیم با میانجی گری ذهنی سازی می تواند بر میزان پرخاشگری در دوران نوجوانی تاثیر بگذارند.

the mediating role of mentalization in the relationship between traumatic childhood experiences and aggression in girl adolescents

this study was conducted to investigate the mediating role of mentalization in the relationship between traumatic childhood experiences and aggression in adolescents. this descriptive-correlation study was based on structural equation modeling. the statistical population of this research was the female students of second secondary level in rasht city in the second half of 2022. 250 people participated in a multi-stage cluster method from three public high schools for girls. for data collection, the childhood trauma questionnaire (ctq; bernstein et al., 2003), aggression questionnaire (aq; buss and perry, 1992), and reflective performance questionnaire (rfq; ha et al., 2013) were used. the results showed that the proposed model is a good fit. the results showed that the direct effect of traumatic childhood experiences with aggression, uncertainty, and certainty mentalization was significant, and the direct effect of uncertainty and certainty mentalization on aggression was significant (p<0.05). other results showed that certainty and uncertainty mentalization play a mediating role between traumatic childhood experiences and aggression (p<0.05). in general, it can be concluded that traumatic childhood experiences directly and indirectly with the mediation of mentalization can affect the level of aggression in adolescence.