مقایسه اثربخشی شفقت‌درمانی و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر تنظیم هیجان بازماندگان موتوفیان بیماری کووید-19

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقت‌درمانی و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان بازماندگان موتوفیان بیماری کووید-19انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش ‌آزمون-پس ‌آزمون، با گروه کنترل و دوره پیگیری 3 ماهه بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی افراد سوگوار و داغ دیده‌ ساکن شهر کرج که در بازه زمانی مرداد تا آذرماه 1400 بود یکی از بستگان درجه یک خود را با تشخیص ابتلا به کرونا از دست داده بود. 45 نفر به صورت داوطلبانه با اعلام فراخوان وارد مطالعه شدند و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش اول و دوم هر یک به ترتیب طی 8 جلسه هفتگی تحت مداخله شفقت‌درمانی و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ی تنظیم شناختی هیجان (cerq، گارنفسکی و کرایج، 2006) بود. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون بونفرونی انجام شد. یافته‌های بدست آمده نشان داد که هر دو مداخله‌ی شفقت‌درمانی و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی در مقایسه با گروه گواه به طور معنی‌داری باعث افزایش تنظیم هیجان سازش یافته و کاهش تنظیم هیجان سازش نایافته می‌شوند (p<0.01) و تاثیر هر دو روش مداخله تا مرحله پیگیری (3ماهه) ماندگار بود. همچنین بین میزان اثربخشی دو روش تفاوت معناداری وجود نداشت (p>0.01). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان گفت هر دو درمان شفقت درمانی و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان بازماندگان موتوفیان بیماری کووید-19انجام موثر بودند.

compared the effectiveness of compassion therapy and mindfulness-based therapy on cognitive emotion regulation in the survivors of the covid-19 disease

the present study compared the effectiveness of compassion therapy and mindfulness-based therapy on cognitive emotion regulation in the survivors of the covid-19 disease. the method of study was quasi-experimental with a pre-test-post-test design, a control group, and a 3-month follow-up. the statistical population of the study included all bereaved people who lost one of their first-degree relatives due to corona from august to december 2021 and are living in karaj city. in this regard, 45 people were selected by voluntary sampling and were randomly divided into two experimental groups and one control group (15 people in each group). the first and second experimental groups received compassion therapy and mindfulness-based therapy during 8 weekly sessions, respectively. the study tool was the cognitive emotion regulation questionnaire (cerq) (garnefsky and kraaij, 2006). data were analyzed by analysis of variance with repeated measurements and the bonferroni test. the results revealed that both compassion therapy and mindfulness-based therapy significantly increased adjusted cognitive emotion regulation and decreased maladjusted emotion regulation compared to the control group (p<0.01). also, both intervention methods had a lasting effect until the follow-up stage (3 months). moreover, there was no significant difference between the effectiveness of the two methods (p<0.01). according to the results, it can be stated that both compassion therapy and mindfulness-based therapy were effective in cognitive emotion regulation in the survivors of the covid-19 disease.