مقایسه اثربخشی آموزش خود مراقبتی و نظم جویی فرایندی هیجان بر کیفیت زندگی مراقبان سالمندان مبتلا به دمانس

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش خود مراقبتی و نظم جویی فرایندی هیجان بر کیفیت زندگی مراقبان سالمندان مبتلا به دمانس بود. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_پس‌آزمون و گروه کنترل  با دوره پیگیری 4 ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه مراقبین مراجعه‌کننده به مرکز درمانی دمانس شهر کرمان بود که در منزل یا موسسات از بیماران دمانس در سال 1400 مراقبت می‌کردند. نمونه آماری شامل 45 نفر بود که به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی 15 نفر در گروه گواه و 30 نفر در دو گروه آزمایش جایگزین گردیدند. گروه آزمایش آموزش خودمراقبتی و نظم جویی فرایندی هیجان مداخلات را طی 8 جلسه 45 دقیقه‌ای، هفته‌ای یکبار دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی (whoqol-bref، سازمان بهداشت جهانی، 1996) جمع‌آوری و به روش تحلیل‌واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تفاوت‌ میانگین‌های هر دو گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه معنی‌دار گزارش شد (0.05>p). در مقایسه اثربخشی دو گروه آزمایشی نسبت به یکدیگر نیز تفاوت میانگین‌ها در سطح اطمینان 95 درصد معنی‌دار گزارش شد و نشان داده شد آموزش خودمراقبتی نسبت به نظم جویی فرایندی هیجان در بهبود کیفیت زندگی مراقبان سالمندان مبتلا به دمانس موثرتر بود (p<0.05). نتیجه‌گیری می‌شود آموزش خودمراقبتی و نظم جویی فرایندی هیجان در افزایش کیفیت زندگی مراقبان موثر است.

comparison of the effectiveness of self-care training and regulation of the emotional process on the quality of life of caregivers

the aim of the present study was to compare the effectiveness of self-care training and regulation of the emotional process on the quality of life of caregivers of the elderly with dementia. this research was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design and a control group with a 4-month follow-up period. the statistical population included all caregivers who were referred to the dementia treatment center in kerman city in 2021. the statistical sample included 45 people who were selected as available and randomly replaced in the control group and two experimental groups. the experimental group of self-care training and regulation of emotion process received interventions during 8 sessions of 45 minutes, once a week. the data were collected using the whoqol-bref quality of life questionnaire, world health organization, 1996) and analyzed using the analysis of variance method with repeated measurements. the results showed that the difference between the averages of both experimental groups was significant compared to the control group (p<0.05). comparing the effectiveness of the two experimental groups to each other, the difference in means was reported to be significant at the 95% confidence level, and it was shown that self-care training was more effective than regulating the emotional process in improving the quality of life of caregivers of the elderly with dementia (p<0.05). it can be concluded that self-care training and regulation of the emotional process are effective in increasing the quality of life of caregivers.