مطالعۀ پدیدارشناسانۀ تجارب شهروندان از نقش همدلی در دوران همه‌گیری کووید-19

هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد تجربۀ رفتارهای همدلانه در ایام دنیاگیری کووید-19 بود. این مطالعه با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی در مهر و آبان سال 1400 انجام شد. جامعۀ مورد پژوهش شامل شهروندان 20 تا 70 سالۀ ساکن تهران بود. نمونۀ پژوهش را 17 نفر (8 خانم و 9 آقا) از این جامعه تشکیل می‏دادند که انتخاب‏شان به روش نمونه‌گیری‏ دردسترس از نوع نمونه‌گیری داوطلبانه و با در نظر گرفتن اصل اشباع بود. جهت جمع‏آوری داده‌ها از مصاحبه‌های نیمه‏ساختاریافته استفاده گردید و تجزیه‌وتحلیل داده‏ها به‌شیوۀ تحلیل کلایزی انجام پذیرفت. یافته‌های به‏دست‌آمده از مطالعه به شکل‏گیری دو مضمون فراگیر «نقش احساس همدلی در انجام رفتارهای پیشگیرانه، مقابله‏ای و حمایتی» و «پیامدهای جانبی همدلی» انجامید. مضمون فراگیر اول خود شامل هفت مضمون سازمان‏دهنده و مضمون فراگیر دوم شامل دو مضمون سازمان‏دهنده بود. به نظر می‌رسد که افراد در دوران کرونا همدلی را در قالب نقش‏های حمایتی و مراقبتی همچون حمایت روحی، معنوی، مالی و اجتماعی از دیگران با هدف حفظ سلامتی خود، بستگان و جامعه تجربه کرده‌اند. هرچند که همدلی از نگاه آنان دارای برخی پیامدهای مثبت و منفی نیز بوده است. به نظر می‌رسد که همدلی به‌عنوان احساسی انسان‌دوستانه در شرایط بحرانی همچون همه‌گیری‌ها می‌تواند کارکردهای موثری داشته باشد و بروز و تسری آن در این مواقع احتمالا عامل یاریگری در انجام رفتارهای مناسب و کنترل شرایط باشد. پیشنهاد می‏شود در پژوهش‏های آتی، ابعاد تجربۀ همدلی در دوران شیوع کرونا در میان ساکنان روستاها و سایر شهرها مورد مطالعه قرار گیرد.

a phenomenological study on citizens' experiences of empathy role during covid-19 pandemic

the present study intended to identify the dimensions of the experience of empathetic behaviors during the covid-19 pandemic. the study was conducted with a qualitative approach and phenomenological method between oct. to nov. 2021. the research population included citizens aged 20 to 70 living in tehran. the research sample consisted of 17 people (eight women and nine men) from this population, who were selected through convenience sampling (voluntary sampling type) taking into account the principle of saturation. semi-structured interviews were used for data collection, and the data were analyzed using colaizzi’s method of data analysis. the findings of the study led to the formation of two main themes: the role of empathy in preventive, confrontational, and supportive behaviors and consequences of empathy. the first main theme consisted of seven subthemes and the second main theme consisted of two subthemes. it seems that, during the pandemic, individuals have experienced empathy in the form of supportive and caring roles such as spiritual, financial, and social support of others with the aim of maintaining the health of themselves, their relatives, and society. however, from their point of view, empathy has also some positive and negative consequences. it seems that empathy as a humanitarian feeling in critical situations, including epidemics, can have effective functions, and its occurrence and spread in these situations may help in performing appropriate behaviors and controlling the situation. it is recommended that future studies investigate the experience of empathy among residents of villages and other cities during the covid-19 pandemic.