اثربخشی تلفیق طرحواره درمانی با فن مواجهه و پیشگیری از پاسخ بر تحمل پریشانی و نشانگان وسواس زنان مبتلا به وسواس شستشو

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تلفیق طرحواره‌درمانی با فن مواجهه و پیشگیری از پاسخ بر تحمل پریشانی و نشانگان وسواس انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی زنانی که در بازه زمانی اول آبان 99 تا پایان بهمن 99 به کلینیک‌های مشاوره تحت نظارت سازمان نظام روانشناسی در شمال و مرکز شهر تهران مراجعه و توسط روانپزشک تشخیص قطعی اختلال وسواس شستشو دریافت کردند بود؛ که 30 نفر با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی بصورت هدفمند بعنوان نمونه انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه 15نفری قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 14جلسه بصورت انفرادی تحت مداخله قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس تحمل پریشانی (dts، سیمونز و گاهر، 2005) و مقیاس وسواس فکری-جبری ییل-براون (1989، ybocs) بود. تحلیل داده‌‌ها با استفاده از آزمون اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در پس آزمون و پیگیری تحمل پریشانی و نشانگان وسواس تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>p). بدین معنا که تلفیق طرحواره‌درمانی با فن مواجهه و پیشگیری از پاسخ موجب افزایش تحمل پریشانی و کاهش نشانگان وسواس شده؛ و میزان اثربخشی تا مرحله پیگیری دو ماهه نیز معنادار بوده است. براساس نتایج به دست آمده در پژوهش می‌توان گفت تلفیق طرحواره‌درمانی با فن مواجهه و پیشگیری از پاسخ بر افزایش تحمل پریشانی و کاهش نشانگان وسواس در زنان مبتلا به اختلال وسواس شستشو موثر بوده است.

the effectiveness of schema therapy combination with exposure and response prevention method on the distress tolerance and severity of obsessive symptoms of women with washing obsession

the present study investigated the effectiveness of schema therapy combined with exposure and response prevention methods on the distress tolerance and severity of obsessive symptoms of women with washing obsession. the research method was quasi-experimental with a pre-test-post-test design and a 2-month follow-up. its statistical population included all the women referred to counseling clinics under the supervision of the psychological system organization in the north and center of tehran between november 2020 and february 2021 and received a definite diagnosis of obsessive-compulsive disorder by a psychiatrist. in this regard, 30 people were included using a purposeful sampling method and assigned to two experimental and control groups of 15 people. then, the experimental group received individual intervention for 14 sessions. the research tools included the distress tolerance scale (dts, simmons & gaher,2005) and the yale-brown obsession-obsession scale (1989, ybocs). data analysis using repeated measurement tests and bonferroni’s post hoc test revealed a significant difference between the experimental and control groups regarding distress tolerance and obsessive-compulsive disorder in the post-test and follow-up stages (p<0.01). it means that the integration of schema therapy with the exposure and response prevention technique increased distress tolerance and reduced the symptoms of obsession. this effectiveness remained significant until the two-month follow-up stage. according to the results, it can be stated that integrating schema therapy with exposure and response prevention technique is effective in increasing distress tolerance and reducing obsessive symptoms in women with washing obsessive disorder.