رابطه تنظیم هیجانی والدین و مهارت اجتماعی فرزندان با توجه به نقش واسطه ای شیوه برخورد والدین با هیجان‌های منفی فرزندان

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه ای شیوه برخورد والدین با هیجان‌های منفی فرزندان در رابطه بین تنظیم هیجانی در تبیین مهارت اجتماعی فرزندان بود. پژوهش از نوع توصیفی –همبستگی بود. جامعه آماری والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 1400-1401 بوند. ‏حجم نمونه 300 نفر و با روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند که ‏ 286 نفر پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند.‏‎ ابزار پژوهش پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی (ssrs) گرشام و الیوت، (1990)، مشکلات در نظم‌بخشی هیجانی (ders)‎ گراتز و روئمر (2004)‏ و شیوه‌های برخورد با هیجانات منفی کودکان (ccnes) (فابز و همکاران، 1990)‏‎ بودند. جهت تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و نرم افزار‎ pls-sem3 ‎استفاده شد. یافته‌ها نشان داد تنظیم هیجان، رابطه مستقیم و مثبت با مهارت اجتماعی فرزندان (39/0=‏β، 001/0= ‏p‏‏) ارد. تنظیم هیجانی رابطه مستقیم و مثبت با شیوه های غیر حمایتی (0/32=‏β، 0/4= ‏p‏‏) دارد. شیوه های حمایتی برخورد رابطه مستقیم و مثبت با مهارت اجتماعی (0/33=‏β، ‏0/001= ‏p‏‏‎) داشت، اما شیوه های غیر حمایتی رابطه مستقیم و منفی با مهارت اجتماعی فرزندان (0/19-=‏β، ‏0/01= ‏p‏‏‎) داشت. تنظیم هیجان به طور غیر مستقیم و منفی، باواسطه‌ای شیوه های غیر حمایتی برخورد ‏(0/07-=‏β، ‏0/03= ‏p‏‏) با مهارت اجتماعی فرزندان رابطه داشت. مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد مهارت اجتماعی فرزندان تحت تاثیر تنظیم هیجانی و همچنین شیوه های برخورد والدین با هیجان‌های منفی فرزندان قرار دارد.

the relationship between parents' emotional regulation and children's social skills, considering the mediating role of parents' coping styles with children's negative emotions

the aim of this study was to determine the mediating role of parents coping styles with children’s negative emotions in the relationship between emotional regulation and children’s social skills. the research method is a descriptive correlation. the statistical population was the parents of primary school students in yazd city in the academic year 2021-2022. the sample size was 300 people and they were selected by the multi-stage cluster sampling method, and finally, 286 people completed the questionnaires. research measurement included the social skills rating system (ssrs) (gresham & elliott 1990), the difficulties in emotion regulation scale (ders) (gratz & roemer, 2004), and coping with children’s negative emotions scale (ccnes) (fabbes et al. 1990). the structural equation method and pls-sem3 software were used to analyze the data. the findings showed that emotional regulation has a direct and positive relationship with children’s social skills (p=0.001, β=0.39). emotional regulation has a direct and positive relationship with non-supportive practices (β=0.32, p=0.4). supportive coping methods had a direct and positive relationship with social skills (β=0.33, p=0.001), but non-supportive methods had a direct and negative relationship with children’s social skills (-0.19). =β, p=0.01). emotion regulation was indirectly and negatively related to children’s social skills through non-supportive coping methods (β=-0.07, p=0.03). the results of the present study showed that children’s social skills are influenced by parents’ emotional regulation and ccne.