مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر فرانگرانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت همسر

پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر فرانگرانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت همسر انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی باطرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری کلیه زنان آسیب‌دیده از خیانت همسر در سال 1399- 1400 در شهر تهران بود و نمونه آماری 45 نفر از زنانی بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و در سه گروه 15 نفری آزمایش و گروه به‌صورت تصادفی گمارده شدند. گروه طرح واره درمانی طی 8جلسه 90دقیقه ای هفته ای یکبار و گروه درمان مبتنی بر کیفیت زندگی طی 10جلسه 90دقیقه ای هفته ای یکبار مورد مداخله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شاخص‌ افکار اضطرابی ولز (anti) (1994) جمع آوری و به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. تفاوت میانگین ها نشان داد در پس‌آزمون در فرانگرانی بین دو مداخله طرح واره درمانی و درمان مبتنی بر کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود ندارد (0/05p). به عبارتی هر دو روش بر کاهش فرانگرانی اثر داشته‌اند و این دو مداخله تفاوت معناداری ازنظر اثربخشی بر این متغیر در زنان آسیب دیده از خیانت همسر بایکدیگر نداشتند؛ این نتایج در پیگیری هر دو مداخله نیز دیده می شود. نتیجه گیری می شود طرح واره درمانی و درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر فرانگرانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت همسر موثر هستند اما بین دو درمان تفاوتی وجود ندارد.

comparing the effectiveness of schema therapy and therapy based on improving the quality of life on anxiety in women affected by infidelity

the present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of schema therapy and therapy based on improving the quality of life on anxiety in women affected by infidelity. this was a semi-experimental study with a pre-test-post-test design and a control group with a two-month follow-up period. the statistical population of all women affected by the infidelity of their husbands in 2019- 2020 was in tehran and the statistical sample was 45 people who were selected by purposeful sampling and were tested and appointed as witnesses in three groups of 15 people. a schematic therapy group was intervened during 8 90-minute sessions and a quality-of-life-based therapy group during 10 90-minute sessions. the data were collected with the wells anxiety thoughts questionnaire (anti) (1994) and analyzed by repeated measures analysis of variance. the difference of the means showed that there is no significant difference between the two interventions in the post-test (p<0.05); also, a statistically significant difference was reported between the two interventions and the control group (p<0.01). these two interventions did not have a significant difference in terms of effectiveness on this variable in women affected by infidelity; these results can be seen in the follow-up of both interventions. it can be concluded that schema therapy and therapy based on improving the quality of life are effective on over-anxiety in women affected by infidelity, but there is no difference between the two therapies.