مقایسه اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت و روابط موضوعی بر حساسیت بین فردی و رفتارهای تهاجمی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت و روابط موضوعی بر حساسیت بین فردی و رفتارهای تهاجمی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بستری شده در بیمارستان رازی ارومیه در سال 1399 بودند که تعداد 45 نفر زن به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (هر کدام 15 نفر) و گروه در انتظار درمان به صورت تصادفی جایگزین شدند. به طوری که گروه آزمایشی اول روان درمانی پویشی کوتاه مدت، گروه آزمایش دوم روان درمانی روابط موضوعی و گروه در انتظار درمان مداخله ای را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تکانشگری (bis، بارت، 1997) و پرسشنامه حساسیت بین فردی (iss، بویس و پاپکر، 1989) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت و روابط موضوعی بر حساسیت بین فردی و رفتارهای تهاجمی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تاثیر دارد (0/01>p). همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر رفتارهای تهاجمی تاثیر بیشتر و درمان روابط موضوعی بر حساسیت بین فردی افراد اختلال مرزی تاثیر دارد (0/05>p). با توجه به اهداف درمانی مدنظر، می توان از روان درمان پویشی و روابط موضوعی به جهت تاثیرگذاری بر حساسیت بین فردی و رفتار تهاجمی استفاده کرد.

comparison of effectiveness of short-term dynamic psychotherapy and object relationships on interpersonal sensitivity and aggressive behaviors in individuals with borderline personality disorder

the aim of this study was to compare the effectiveness of short-term dynamic psychotherapy and thematic relationships on interpersonal sensitivity and aggressive behaviors in individuals with a borderline personality disorder. the research design was a quasi-experimental pre-test-post-test with a control group. the statistical population of the present study was all people with borderline personality disorder admitted to razi hospital in urmia in 1399. forty-five women were selected by purposive sampling method based on entry and exit criteria and in two experimental groups (each (15 patients) and the group waiting for treatment was randomly replaced. so that the first experimental group did not receive short-term dynamic psychotherapy, the second experimental group did not receive thematic relationships and the waiting group did not receive any intervention. the bartes impulsivity scale (bis, bart, 1997) and the interpersonal sensitivity questionnaire (iss, boyce and popker, 1989) were used to collect data. data were analyzed by multivariate analysis of covariance and post hoc test. the results showed that short-term dynamic psychotherapy and thematic relationships have an effect on interpersonal sensitivity and aggressive behaviors in people with borderline personality disorder (p <0.01). the results of the post hoc test also showed that short-term dynamic psychotherapy has a greater effect on aggressive behaviors and the treatment of thematic relationships has an effect on interpersonal sensitivity in borderline disorders (p <0.05). according to the therapeutic goals, dynamic psychotherapy and thematic relationships can be used to influence interpersonal sensitivity and aggressive behavior.