مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی – رفتاری بر افکار خودآیند منفی در داوطلبان کنکور دارای علائم جسمانی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی – رفتاری بر افکار خود آیند منفی در داوطلبان کنکور دارای علائم جسمانی بود. این پژوهش از نوع پژوهش‌های نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی داوطلبان کنکور دختر تحت نظارت و پیگیری مشاوران تحصیلی مراکز مشاوره شهرستان تالش در بازه زمانی 1400- 1399 تشکیل داد که از ‌بین آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 45 نفر انتخاب شدند. این تعداد در بین سه گروه مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی، شناختی- رفتاری و گروه گواه که به‌طور تصادفی جایگزین شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه افکار خود آیند منفی (atq، هولون و همکاران، 1980) جمع‌آوری شد. مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی در 8 جلسه 2 ساعته و مداخله شناختی- رفتاری در 9 جلسه 2 ساعته هفته‌ای یک‌بار برگزار شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک‌راهه  مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش افکار خودآیند منفی موثر است (0/05>p)؛ همچنین درمان شناختی- رفتاری نیز بر کاهش افکار خودآیند منفی موثر گزارش شد (0/05>p). از نتایج نشان داد مداخله درمان مبتنی بر ذهن آگاهی تفاوت معناداری ازنظر اثربخشی بر افکار خود آیند منفی با گروه شناختی- رفتاری دارد (0/05>p). نتیجه گیری می شود درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش در افکار خود آیند منفی در داوطلبان کنکور دارای علائم جسمانی موثرتر است.

comparison of the effectiveness of mindfulness therapy and cognitive-behavioral therapy on negative spontaneous thoughts

the aim of this study was to compare the effectiveness of mindfulness-based therapy and cognitive-behavioral therapy on negative future thoughts in entrance exam candidates with physical symptoms. this research was a quasi-experimental study of pre-test, and post-test design with the control group. the statistical population of the study consisted of all female entrance examination candidates under the supervision and follow-up of educational counselors of talesh city counseling centers in the period of 2020-2021, from which 45 people were selected using purposive sampling. this number was among the three intervention groups based on mindfulness, cognitive-behavioral, and control groups that were randomly replaced. data were collected using the negative future thoughts questionnaire (atq, holon et al., 1980). mindfulness-based intervention was held in 8 2-hour sessions and cognitive-behavioral intervention was conducted in 9 2-hour sessions once a week. data were analyzed using a one-way analysis of covariance. the results showed that mindfulness-based therapy is effective in reducing negative spontaneous thoughts (p <0.05); cognitive-behavioral therapy was also reported to be effective in reducing negative spontaneous thoughts (p <0.05). the results showed that mindfulness-based therapy intervention was significantly different from the cognitive-behavioral group in terms of effectiveness on negative future thoughts (p <0.05). it can be concluded that mindfulness-based therapy is more effective in reducing negative future thoughts in entrance exam candidates with more physical symptoms.