مدل پریشانی روان‌شناختی بر اساس باورهای فراشناختی دانشجویان با نقش واسطه ای سرگردانی ذهنی

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای سرگردانی ذهنی در رابطه بین باورهای فراشناختی با پریشانی روان شناختی در دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های بنیادین و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز از چهار دانشکده‌ی (روان‌شناسی و علوم تربیتی، هنر، علوم سیاسی و مدیریت) در سال 1401 بودند که از بین آن‌ها 200 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی-خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس پریشانی روان‌شناختی (k10، کسلر و همکاران، 2002)، پرسشنامه باورهای فراشناختی (mcq، ولز و کارت رایت-هاتون، 2004) و مقیاس سرگردانی ذهنی (mws، کاریر و همکاران، 2013) بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل مسیر حاکی از برازش مناسب مدل بود. یافته ها نشان داد که باورهای فراشناختی و سرگردانی ذهنی به صورت مستقیم با پریشانی روان شناختی رابطه داشتند (0/001>p). همچنین مولفه‌های باورهای فراشناختی به‌صورت غیرمستقیم از طریق سرگردانی ذهنی توانستند پریشانی روان شناختی در دانشجویان را پیش بینی کنند (0/001>p). از یافته ها می توان نتیجه گرفت که سرگردانی ذهنی نقش واسطه ای بین باورهای فراشناختی و پریشانی روان شناختی در دانشجویان دارد و لزوم توجه به این عوامل در تعامل با یکدیگر در برنامه های ارتقای سلامت روان دانشجویان ضروری است. 

the model of psychological distress based on metacognitive beliefs of students with the mediating role of mind -wandering

the aim of this study was to investigate the mediating role of mind-wandering in the relationship between metacognitive beliefs with psychological distress in students. the present study is basic research in terms of purpose and a correlational study in terms of method. the statistical population of the present study was all the students of the azad university of tehran central branch from four faculties (psychology and educational sciences, arts, political sciences, and management) in 1401, of which 200 people were selected through random-cluster sampling. research questionnaires included: kessler psychological distress scale (k10, kessler & et al, 2002), metacognition questionnaire (mcq, wells,  & cartwright-hatton, 2004), and the mind wandering scale (mws, carriere & et al, 2013). path analysis was used to analyze the data. the results of the path analysis indicated that the model fit in well. the findings showed that metacognitive beliefs and mind-wandering were directly related to psychological distress (p<0.001). also, the components of metacognitive beliefs were able to predict psychological distress in students indirectly through mind-wandering (p<0.001). it can be concluded that mind-wandering plays a mediating role between metacognitive beliefs and psychological distress in students, and it is necessary to pay attention to these factors in interaction with each other in programs to improve students’ mental health.