تحلیل عاملی ابزار بی‌حوصلگی تحصیلی دانش آموزان

بی‌حوصلگی حالتی از انگیختگی نسبتاً پایین و عدم رضایت است که به محیطی که از لحاظ میزان تحریک نامناسب است، نسبت داده می شود و وجود ملاکی برای شناسایی و سنجش درست این پدیده در دانش آموزان از اهمیت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی ابزار بی حوصلگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان متوسطه  مشغول به تحصیل شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. حجم نمونه تعداد 393 نفر که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند و به دلیل مخدوش بودن 33 ابزار، 360 نفر وارد مطالعه شدند. داده‌ها با نرم افزار spss(نسخه26) و  lisrel(نسخه 8.5) تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که ابزار بیحوصلگی تحصیلی از روایی و پایایی مناسبی برخودار است. نتایج حاصل از اعتبارسنجی به شیوه همسانی درونی براساس آلفای کرونباخ به دست آمد. بررسی های مربوط به روایی محتوا، سازه ابزار بی‌حوصلگی تحصیلی نیز موید روایی ابزار مذکور بود. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که این مقیاس دارای یک عامل است و ساختار 10 گویه ای ابزار بی‌حوصلگی تحصیلی در دانش آموزان ایرانی برازش قابل قبولی با داده ها دارد و شاخص های نیکویی برازش، را تایید می کنند و می توان به عنوان یک ابزار برای سنجش بی‌حوصلگی تحصیلی در دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

factor analysis of students' academic boredom instrument

an environment that is inappropriate in terms of the level of stimulation is attributed, and the existence of criteria for identifying and measuring this phenomenon in students is very important. the present study was conducted to validate the instrument of students’ academic boredom. the statistical population of the research was middle school students studying in tehran in the academic year 2021-2022. the sample size was 393 people who were selected through multi-stage cluster sampling and due to the distortion of 33 instruments, 360 people were included in the study. data were analyzed with spss (version 26) and lisrel (version 8.5) software. the findings showed that the academic boredom tool has good validity and reliability.  the results of validation were obtained by internal consistency based on cronbach’s alpha. investigations related to the validity of the content, and the structure of the academic boredom tool also confirmed the validity of the said tool. the findings of the confirmatory factor analysis showed that this scale has one factor and the 10-item structure of the academic boredom instrument in iranian students has an acceptable fit with the data and the goodness of fit indicators confirm it and can be used as a tool to measure academic boredom in students.