رابطه خودپنداره جنسی با گرایش به روابط فرازناشویی با نقش میانجی‌گر تنظیم هیجان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی تنظیم هیجان در رابطه خودپنداره جنسی و گرایش به روابط فرازناشویی بود. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان با تجربه خیانت به همسر بود که در سال 1398 به دادگاه خانواده و مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر تهران مراجعه کرده بودند. از این جامعه تعداد 373 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس نگرش به روابط فرازناشویی واتلی (atis) (2008)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (cerq) گارنفسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه چندوجهی خودپنداره جنسی (msscq) اسنل (1995) بودند. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد اثر غیرمستقیم خودپنداره جنسی بر گرایش به روابط فرازناشویی با میانجی گری تنظیم هیجان منفی (0/01-=β و 0/01=p) و تنظیم هیجان مثبت (0/04-=β و 0/009=p)  معنادار بود. اگرچه اثر مستقیم خودپنداره جنسی بر گرایش به روابط فرازناشویی معنادار نبود (0/10=β و 0/38=p)، اما مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتیجه پژوهش نشان گر نقش میانجی معنادار تنظیم هیجان در رابطه خودپنداره جنسی و گرایش به روابط فرازناشویی است که می تواند در آموزش ها و مداخله های کاهش خیانت زناشویی مورد توجه قرار گیرد.

the relationship between sexual self-concept and the tendency to extramarital affairs with the mediating role of emotion regulation

the aim of this study was to determine the mediating role of emotion regulation in the relationship between sexual self-concept and the tendency to extramarital relationships. the research method was a correlation. the statistical population included women with experience of infidelity who in 2019 had been referred to the family court and counseling centers and psychological services in tehran. from this population, 373 people were selected by purposive sampling. the research tools were; the attitudes toward infidelity scale (atis) of whatley (2008), the cognitive emotion regulation questionnaire (cerq) of garnfsky et al (2001), and the multidimensional sexual self-concept questionnaire (msscq) of snell (1995). path analysis was used to analyze the data. the results showed that was significant the indirect effect of sexual self-concept on the tendency to extramarital affairs mediated by negative emotion regulation (β = -0.10 and p = 0.01) and positive emotion regulation (β = -0.04 and p = 0.009). although was not significant the direct effect of sexual self-concept on the tendency to extramarital affairs (β = 0.10 and p = 0.38), the research model had a good fit. the results indicate a significant mediating role of emotion regulation in the relationship between sexual self-concept and the tendency to extramarital relationships that can be considered in education and interventions to reduce marital infidelity.