نقش واسطه ای ارتباط معلم-دانش‌آموز در رابطه پیوند دانش‌آموز-مدرسه با یادگیری مشارکتی در دوره همه‌گیری کرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه علی پیوند دانش آموز با مدرسه و یادگیری مشارکتی در دوره همه گیری کرونا با میانجی گری روابط معلم -دانش آموز بود. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های بنیادین و از لحاظ روش از نوع همبستگی است. جامعۀ پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر رشت در سال 1400-1401 تشکیل دادند که از بین آنها به صورت در دسترس 524 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه پیوند با مدرسه (sbq) رضایی -شریف و همکاران (1393)، پرسشنامه یادگیری مشارکتی (clq) چو و باولی (2007) و پرسشنامه ارتباط با معلم و دانش آموز- فرم تجدیدنظر شده (it-sr) مورری و زوواک (2011) بود. داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که پیوند بین دانش‌آموز و مدرسه نقش مستقیم معناداری بر یادگیری مشارکتی دانش‌آموزان دارد (0/01>p). همچنین پیوند بین دانش‌آموز و مدرسه به طور غیر مستقیم و از طریق ارتباط معلم-دانش‌آموز اثر معناداری بر یادگیری مشارکتی دارد (0/01>p). در نهایت، نتایج مربوط به شاخص‌های برازندگی مدل نشان داد که مدل پیشنهادی اصلاح شده از برازش مطلوب برخوردار است. در نتیجه پیوند دانش آموز و مدرسه نقشی کلیدی در تحقق یادگیری مشارکتی در دوره کرونا و آموزش مجازی داشته و بهبود روابط معلم و دانش آموز می­تواند این رابطه را میانجی گری کند.

the mediating role of teacher-student relationship in student-school bonding with cooperative learning in the covid19 epidemic

the aim of the present study was to investigate the causal relationship between students’ relationship with school and participation in the epidemic period with the teacher-student mediation relationship. this research is fundamental in terms of purpose and correlational in terms of method. the research population consisted of all secondary school students in rasht in 1401-1400, from which 524 people were selected as a sample. the instruments of this research include school transplant questionnaire (sbq) by rezaei sharif et al. (2014), participatory questionnaire (clq) by chow and bowley (2007), and teacher-student relationship questionnaire (it-sr) by murray and zwak (2011) was. data were analyzed using the structural equation method. the results of structural equation modeling showed that the relationship between student and school has a significant direct role in student participation (p <0.01). also, the relationship between the student and the school has an important effect on participation indirectly and through the teacher-student relationship (p <0.01). finally, the results of the model fit indicators showed that the proposed model has a good fit. as a result, the student-school bond plays a key role in the realization of participatory learning in the corona and e-learning courses, and the improvement of the teacher-student relationship can mediate this relationship.