مدل اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس کمال‌گرایی در دانش‌آموزان دختر: نقش میانجی‌گر ذهن آگاهی

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی‌گر ذهن آگاهی در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس کمال‌گرایی بود. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی ساختاری بود . جامعه آماری  دختران دانش‌آموز مقطع متوسطه دوم (پایه‌های دهم تا دوازدهم) منطقه 5 تهران در سال تحصیلی 1400_1399 بودند. 300 دانش‌آموز به شیوه در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. از مقیاس های اهمال کاری تحصیلی- ( pass )(سولومون و راثبلوم، 1984) ،کمال گرایی - ( f-mps)(فراست، 1990) و ذهن آگاهی-(kims)(کنتاکی، 2003 ) برای جمع‌آوری داده ها استفاده  شد. داده ها با استفاده از روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها نشان داد مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار بود (0/885=x^2/df=2/68 ،cfi=0/939 ،gfi=0/925 ،agfi و 0/075= rmsea). همچنین کمال گرایی مثبت (0/01>p) به‌صورت منفی و کمال‌گرایی منفی (0/01>p) به‌صورت مثبت اهمال کاری تحصیلی را پیش‌بینی می کنند. ذهن آگاهی نیز رابطه بین کمال‌گرایی منفی و اهمال کاری تحصیلی را به‌صورت مثبت و رابطه بین کمال‌گرایی مثبت و اهمال‌کاری تحصیلی را به‌صورت منفی و معنادار میانجی گری می کند (0/01>p). بنابراین می توان نتیجه گرفت کمال گرایی به‌طور مستقیم و با میانجی گری ذهن آگاهی بر اهمال‌کاری دختران دانش‌آموز نقش دارد.

The Model of academic procrastination based on perfectionism in Female students: The mediating role of mind

The aim of this study was to determine the mediating role of mindfulness in predicting academic procrastination based on perfectionism. The method correlation study was structural modeling. The statistical population of female high school students (tenth to twelfth grades) was in District 5 of Tehran in the academic year 1400-1399. 300 students were selected in an accessible and voluntary manner Academic procrastination scales (PASS) (Solomon and Rothblum, 1984), perfectionism (F-MPS) (Frost, 1990), and mindfulness (KIMS) (Kentucky, 2003) were used to collect data. Data were analyzed using the structural equation modeling statistical method. The results showed that the proposed model had a good fit (d2 = df = 2.68, CFI = 0.939, GFI = 0.925, AGFI = 0.885, and RMSEA = 0.075). (P <0.01) negatively and negative perfectionism (p <0.01) positively predict academic procrastination. Mindfulness also mediates the relationship between negative perfectionism and academic procrastination in a positive way and the relationship between positive perfectionism and academic procrastination in a negative and meaningful way (p <0.01).  Therefore, it can be concluded that perfectionism directly and through the mediation of plays a role in the procrastination of schoolgirls.