نقش واسطه‌ای شفقت خود و بهشیاری در رابطه بین استرس ادراک‌شده و سلامت روانی-جسمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای شفقت خود و بهشیاری در رابطه بین استرس ادراک‌شده و سلامت روانی-جسمانی بود. این پژوهش از نظر هدف، بنیادین و از منظر روش، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی 1398-99 دانشگاه تهران بود که تعداد 249 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس های استرس ادراک‌شده (pss، کوهن و همکاران، 1997)، اضطراب و افسردگی (ccas، کستلو و کمری، 1967)، فهرست علائم بدنی بارتون و همکاران (1989)، مقیاس پنج وجهی بهشیاری (ffmq، بائر و همکاران، 2006) و مقیاس شفقت خود نف (2003) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و نرم افزار amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد استرس ادراک‌شده به‌صورت منفی بهشیاری و شفقت خود را پیش بینی می کند و این دو نیز به‌صورت منفی پیش بینی کننده علائم جسمانی و افسردگی و اضطراب هستند (0/01>p). همچنین مدل های جداگانه نشان داد که بهشیاری و شفقت خود، در رابطه بین استرس و علائم جسمانی و افسردگی و اضطراب نقش واسطه ای دارند (0/01>p). با این حال هنگام ورود همزمان متغیرهای بهشیاری و شفقت خود بعنوان واسطه، مدل تحلیل مسیر نشان داد که شفقت خود نقش واسطه ای خود را بر هر سه متغیر علائم جسمانی و افسردگی و اضطراب حفظ کرده، درحالی‌که نقش واسطه ای بهشیاری تنها بر اضطراب باقی ماند. می توان نتیجه گرفت به منظور کاهش تاثیر استرس ادراک شده بر سلامت روانی-جسمانی دانشجویان می توان بر تقویت شفقت خود متمرکز شد.

The Mediating Role of Self-Compassion and Mindfulness in Relationship between Perceived Stress and Psychological and Physical Health

This study aims to investigate the mediating role of self-compassion and mindfulness in the relationship between perceived stress and psychological and physical health. This paper is applied in terms of purpose and is correlational in terms of method. Two hundred forty-nine senior undergraduate students were selected via convenience sampling and filled in The Perceived Stress Scale (PSS, Cohen et al, 1997), The Anxiety and Depression scale (CCAS, Costello, & Comrey, 1967), The Physical Symptom Checklist of Bartone (1989), The Five Facet Mindfulness Questionnaire (FFMQ, Baer et al, 2006), and the Self-compassion Scale (Neff, 2003). The data were analyzed by path analysis model and Amos software. Results showed that perceived stress predicted self-compassion and mindfulness negatively and both of them predicted physical symptoms, anxiety, and depression negatively (p<0.01).  Besides, two separate models indicated that self-compassion and mindfulness have a mediating role in the relationship between perceived stress, physical symptoms, anxiety, and depression (p<0.01).  However, Entering these two mediating variables into the path analysis model indicated that self-compassion keeps its mediator variable role in all the three criterion variables, while mindfulness only has a mediator variable role in anxiety. It can be concluded that in order to reduce the effect of perceived stress on students’ mental and physical health, we can focus on strengthening self-compassion.