تبیین مدل ساختاری اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس نگرش به رشته تحصیلی و بی‌انگیزگی تحصیلی با نقش واسطه‌ای اضطراب تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر تبیین مدل ساختاری اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس نگرش به رشته تحصیلی و بی‌انگیزگی تحصیلی با نقش واسطه‌ای اضطراب تحصیلی بود. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به شیوه  معادلات ساختاری بود. از بین کلیه دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در سال 1400-1401، تعداد 350 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و همه آن‌ها پرسشنامه‌های اهمال‌کاری تحصیلی (pass) سولومون و راث‌بلوم (1984)، اضطراب تحصیلی (aat) آلپرت و هابر (1960)، نگرش نسبت به رشته تحصیلی (atfsq) سوفو و همکاران (2012) و بی‌انگیزگی (ams) والراند و همکاران (1992) را تکمیل کرده‌اند. برای تحلیل داده‌ها از معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد متغیرهای نگرش به رشته تحصیلی و بی‌انگیزگی تحصیلی اثرات مستقیم و معنی‌داری به ترتیب بر اهمال‌کاری تحصیلی و اضطراب تحصیلی داشتند (0/01>p). همچنین اضطراب تحصیلی بر اهمال‌کاری تحصیلی اثر مستقیم و معنی‌داری داشت (0/01>p). افزون بر آن دو متغیر نگرش به رشته تحصیلی و بی‌انگیزگی تحصیلی به واسطه اضطراب تحصیلی اثر غیرمستقیم و معنی‌داری بر اهمال‌کاری تحصیلی داشتند. در نهایت می‌توان گفت مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود و هر سه متغیر اضطراب تحصیلی، نگرش نسبت به رشته تحصیلی و بی‌انگیزگی تحصیلی اثرات مستقیم و غیرمستقیم معنی‌داری بر اهمال‌کاری تحصیلی داشتند.

explaining the etructural model of academic procrastination based on attitudes toward the field of study and academic immaturity with the mediating role of academic anxiety

the purpose of the current research was to explain the structural model of academic procrastination based on the attitude towards the field of study and academic immaturity with the mediating role of academic anxiety. the research method was applied in terms of purpose and in the form of structural equations. 350 people were selected by random cluster sampling method among all the students of the noshirvani university of technology, babol in 20202021. all of them completed the procrastination assessment scale for students (pass) by solomon and rothblum (1984), the academic anxiety test (aat) by alpert and haber (1960), the attitude towards the field of study questionnaire (atfsq) by sufo et al. (2012) and the academic immaturity scale (ams) by wallerand et al. (1992). structural equations were used to analyze the data. the results showed that the variables of attitude towards the field of study and academic immaturity had direct and significant effects on academic procrastination and academic anxiety, respectively (p<0.01). also, academic anxiety had a direct and significant effect on academic procrastination (p<0.01). in addition, academic anxiety had a mediating role for the two variables of attitude towards the field of study and academic immaturity which had an indirect and significant effect on academic procrastination. finally, it can be said that the research model had a good fit and all three variables of academic anxiety, attitude toward the field of study, and academic immaturity had significant direct and indirect effects on academic procrastination.