اثربخشی درمان مواجهه روایی بر اختلال استرس پس از آسیب و احساس تنهایی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی همسر

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مواجهه روایی بر استرس پس از آسیب و احساس تنهایی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی همسر بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی از سوی همسر شهرستان شهریار در سال 1400 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری جایگذاری شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس اختلال استرس پس از آسیب (rcmd) نوریس و پریلا (1996) و مقیاس احساس تنهایی (uclals3) راسل (1996) بود. گروه‌ آزمایش 8 جلسه هفتگی به مدت 90 دقیقه تحت مواجهه روایی قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با روش تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. نتایج نشان داد که مواجهه روایی بر کاهش اختلال استرس پس از آسیب و تنهایی اثر داشته و این تاثیر در دوره پیگیری پایدار مانده است (0/05>p). با توجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد که باید به تاثیر درمان مواجهه روایی در کاهش مشکلات روانشناختی و هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی همسر توجه کرد.

the effectiveness of narrative exposure therapy on posttraumatic stress disorder and loneliness among women affected by marital infidelity

the purpose of this study was to determine the effectiveness of narrative exposure therapy on posttraumatic stress disorder and loneliness among women affected by marital infidelity. the research method was quasiexperimental with a pretestposttest design with a control group. in this study the statistical population of women affected by the infidelity of shahriar in the year 1400, using the convenience sampling method, 24 people were selected and randomly placed in two groups of 12 people. data collection tools included the civilian mississippi scale for ptsd (rcmd) of norris and perilla (1996) and the loneliness scale (uclals3) of russell (1996). then the experimental group received narrative exposure therapy for 8 weekly sessions for 90 minutes. but the control group received no intervention. the results showed that narrative exposure therapy had an effect on reducing posttraumatic stress and loneliness and the impact remained stable during the followup period (p<0.05). according to the findings of the present study, it seems that the role of narrative exposure therapy in reducing psychological and emotional problems in women affected by marital infidelity should be considered.