تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سبک‌های حل مسئله و یادگیری خودراهبر دانش آموزان پسر پایه سوم دوره متوسطه دوم

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سبک های حل مسئله و یادگیری خودراهبر دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه در نیم سال تحصیلی دوم  98-1397 تشکیل دادند. از بین آنها، 30 نفر دانش آموزان پسر پایه سوم به صورت هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، برنامه آموزش راهبردهای خودتنظیمی را در 8 جلسه 90 دقیقه ای در هر هفته یک جلسه به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت 2 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سبک های حل مسئله را کسیدی و لانگ (1996) و یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001)، استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای سبک های حل مسئله و یادگیری خودراهبر، تفاوت معناداری وجود داشت. در مجموع، با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر افزایش سبک های حل مسئله و یادگیری خودراهبری دانش آموزان موثر بود.

the effect of self-regulatory strategies training on problem-solving styles and self-directed learning for third grade male high school students

the aim of this study was to investigate the effect of self-regulatory strategies training on problem-solving styles and self-directed learning students. the research method was quasi-experimental with pre-test-post-test and control group. the statistical population of the study consisted of all third-grade male students in the second year of high school in kermanshah in the second semester of 2018-19. among them, 30 third-grade male students were randomly selected as the research sample and randomly assigned to two experimental groups (15 people) and a control (15 people). the experimental group received a group self-regulatory training program in eight 90-minute sessions per week as a group; the control group was on the waiting list for 2 months. in order to gather information, the problem-solving style questionnaires were shortened and lang (1996) and self-learning for fisher et al. (2001) were used. multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. the findings showed that there was a significant difference between the mean of post-test scores of the experimental and control groups in the variables of problem-solving styles and self-directed learning by controlling the effect of the pretest. generally, based on the results of this study, it can be said that self-regulatory strategies training was effective in increasing problem-solving styles and students’ self-directed learning.