مقایسه شادکامی، راهبردهای مقابله ای و اضطراب اجتماعی در نوجوانان دارای خانواده و نوجوانان بی سرپرست

پژوهش حاضر به مقایسه شادکامی، راهبردهای مقابله ای و اضطراب اجتماعی، در دو گروه نوجوانان دارای خانواده و نوجوانان بی سرپرست ساکن در مراکز شبانه روزی می پردازد.در این مطالعه، 147 نوجوان دختر و پسر، بین سنین 12 تا 18 سال به روش نمونه گیری خوشه ای از بین کلیه نوجوانان دارای خانواده شهر تهران و نمونه گیری در دسترس از بین نوجوانان ساکن در مراکز شبانه روزی دولتی شهر تهران، انتخاب شدند و پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، راهبردهای مقابله ای نوجوانان، فرم کوتاه و اضطراب اجتماعی نوجوانان لاجرسا را تکمیل کردند، سپس داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نوجوانان بی سرپرست ساکن در مراکز شبانه روزی، شادکامی کمتر و اضطراب اجتماعی بیشتری دارند همچنین از راهبردهای مقابله ای کارآمد کمتری استفاده می کنند. نتایج این پژوهش مشخص می کند که با توجه به اهمیت دوران نوجوانی و تاثیر متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش، بر سلامت روان، فراهم کردن شرایطی برای بهبود وضعیت نوجوانان، وبه خصوص انجام مداخلات یاری رسان و اقدامات یاری دهنده درخصوص نوجوانان بی سرپرست ضروری به نظر می رسد.  

Happiness, coping strategies and social anxiety in adolescents living in family and living in boarding centers

The present study investigates and compare happiness, coping strategies and social anxiety in two groups of adolescents and young families living in centers boarding as well as boys and girls. In this study, 147 boys and girls aged 12 to 18 years, cluster sampling, all available sampling from Tehran and adolescents, the teenagers living in centers boarding houses and city government in Tehran were selected and completed, Oxford Happiness Questionnaire (OHQ) Adolescent Coping Scale, Short Form (ACS-2) and Lajrsa adolescent social anxiety questionnaire. Then the data were analyzed by multivariate (MANOVA) technique. The results showed that students living in boarding centers have less happiness and more social anxiety and use less effective coping strategies. Regarding the relationship between the variables with each other and their impact on mental health, providing conditions for improving the situation of adolescents, seems essential.