پیش بینی پایستگی تحصیلی بر اساس انعطاف پذیری شناختی وخودپنداره تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی پایستگی تحصیلی براساس انعطاف‌پذیری شناختی و خودپنداره تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم ناحیه 2 شهر تبریز در سال 1401-1400 تشکیل دادند که از بین آن‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس 446 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار‌های گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه پایستگی تحصیلی (abs، مارتین و مارش، 2008) و پرسش نامه انعطاف‌پذیری شناختی (cfi، دنیس و وندروال، 2010) و پرسش نامه خودپنداره تحصیلی (asc، یی سن چن، 2004) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه (گام به گام) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین انعطاف‌پذیری شناختی، جایگزین ها، کنترل، خودپنداره تحصیلی و مولفه‌های آن با پایستگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(0/001>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودپنداره تحصیلی، انعطاف‌پذیری شناختی و جایگزین‌هایی برای رفتار انسانی 29% از واریانس مربوط به پایستگی تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد هر چقدر دانش‌آموزان انعطاف‌پذیری شناختی بیشتر و خودپنداره تحصیلی مثبتی داشته باشند، پایستگی تحصیلی بیشتری خواهند داشت.

Predicting Academic Buoyancy based on Cognitive Flexibility and Academic Self-Concept of High School Students

The aim of this study was to predict academic Buoyancy based on cognitive flexibility and academic selfconcept of high school students. The present study was descriptivecorrelational. The statistical population of the present study consisted of all female high school students in District 2 of Tabriz from 14011400, from which 446 people were selected as a sample by the available sampling method. Data collection tools included the Academic Retention Questionnaire (ABS, Martin Marsh,2008) and the Cognitive Flexibility Questionnaire (CFI, Dennis Vanderwall, 2010), and the Academic SelfConcept Questionnaire (ASC, Yi Sen Chen, 2004). Research data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multiple regression (stepwise). The results showed that there is a positive and significant relationship between cognitive flexibility, alternatives, control, academic selfconcept, and its components with academic Buoyancy (P > 0.001). The results of multiple regression analysis also showed that academic selfconcept, cognitive flexibility, and alternatives to human behavior predict 29% of the variance related to academic Buoyancy. The results show that the more students have cognitive flexibility and a positive academic selfconcept, the more academic Buoyancy they will have.